Χθες σημερα αυριο τωρα

περιεργο τι κανει η μουσικη τι παιχνιδια παιζει
Πρωι στο ραδιο ενα κομματι απο τα παλια ομως μιλαει με λογια νεα παντρευει το χθες με το σημερα με τροπο μοναδικο
Ηθικος αυτουργος μολι ενα χρονο μετα ο Stereo Mike (once more)
διασκευη προσθηκη απαντηση σε ενα παλιο και αγαπημενο .... απο μια ελενη την ελενη τσαλιγοπουλου σε ενα απο τα πρωτα της καριερας της ενα απο τα τραγουδια με την μεγαλυτερη συναμικη που εχει ποτε τραγουδησει στο "Πιασε με "
Απιθανο κομματι μια η αλλη αλλα ο Mike του δινει νεο χρωμα νεο νοημα νεα μελωδια το κανει πιο ερωτικο το περναει στην απεναντι οχθη το κανει απο τραγουδι χωρισμου τραγουδι μοναχικης σκεψης μια συζητηση που ποτε δεν κανουν οι χωρισμενοι
Θα παραθεσω μονο τι λεει ο Mike που μετα την διασκευ του "φευγω" της χαρουλας μου δινει για αλλη μια φορα ενα τραγουδι να προσθεσω στα διαχρωνικα αγαπημενα μου
Αφιερωμενο σε αγαπες που πεθαναν χωρις να μαθουν ποτε το γιατι αφιερωμενα τα λογια του Mike σε αυτους που η αγαπη για εκεινουν εχει ενα και μονο χρωμα ...
Την ευτυχια του αλλου

Stereo Mike Πιασε με
λεξεις μικρες που φοβουνται το μελανι
σκεψεις πικρες και οι σελιδα αυτη δεν φτανει
εχω τοσα να σου πω μα δεν ξερω που να αρχισω
ενας κομπος στον λαιμο την σελιδα παλι σκιζω
και ακομα γυρευω τροπο να σου πω αντιο μα δεν εχω αλλο χρωμα να ομορφηνω το τοπιο
Να μην κλεισω το κεφαλαιο να μην γυρισω πισω
να μην σε ξαναδω μια ελπιδα να αφησω
με καρδια και λογικη σε αντιπαλο παιχνιδι
και με μενα διαιτητη εχω βρει το μελλον ηδη
μια διεξοδο καρδιας μπρος γκρεμος και πισω ρεμα
μα ο δρομος πιο σκληρος και απο μενα και απο σενα
ξεραμε καλα τι μας ελεγε ο χρονος ομως θελαμε και οι δυο μας να φυγει ο αλλος πρωτος
τι να γραψω με μιση καρδια το πηρα χαμπαρι εγινα αλλη μια φορα της ψυχης απομηναρι
να σαι παντα καλα και ας εισαι μακρυα να σαι μες στην χαρα και ας εισαι σε αλλη αγκαλια
να ζηλευω και να χαιρομαι με το χαμογελο σου αυτο που ηθελα να φερω εγω στο προσωπο σου
και ετσι παω μπροστα και πισω δεν κοιταω σε κραταω παντα στην μνημη και ας ποναω
δεν ξεχναω και παντα θα σε αγαπαω μα μου φτανει μονο αυτο και ετσι τωρα προχωραω
Αν θες

Πιασε με αν μπορεις ελα και πιασε με ολα εσω τελειωνουν πιασε με
Να σε δω να τρεμεις ασε με μια φορα για μενα

Ντρεπομαι

Στα 31 μου χρονια σημερα ντρεπομαι πρωτη φορα στην ζωη μου που ζω στην ελλαδα
Η χωρα μου το λικνο της δημοκρατιας πεφτει μερα με την μερα στα ματια μου.
Οχι δεν ειναι δημοκρατια αυτο...
Δεν υπαρχει δημοκρατια οταν δεκαπενταχρονα παιδια σε μια χωρα ελευθερη χανουν την ζωη τους επειδη αμφισβητησαν την αρχη.... την αρχη λεω ΤΑ ΑΡΧΙΔΙΑ ηθελα να πω
Δεν υπαρχει δημοκρατια οταν τραμπουκοι που κατ εμε δεν εχουν καμια σχεση με με τα παιδια που διαμαρτηρονται καινε την ελλαδα και κανουν πλιατσικο σε καταστηματα σε περιουσιες του γειτονα μου
με κανετε να ντρεπομαι... και ντρεπομαι και με την απαθεια μας τοσα χρονια
Ντρεπομαι που σημερα καποιοι που με κυβερνανε ετοιμαζονται να κυρηξουν την χωρα μου σε εκτακτη αναγκη γιατι ειναι ανικανοι να κοντρολαρουν τους τραμπουκους που οι ιδιοι δημιουργησαν και συντηρουν δεκαετιες
και μετα τι??? ο στρατος στους δρομους?????
κυριοι οι μνημες της χουντας ειναι ακομα φρεσκιες στην ελλαδα
Και οι ελληνες ζυγο δεν τον σηκωνουν
Σκεφτειτε καλα κυριοι διοικουντες γιατι ηδη μας βγαλατε απο του καναπεδες μας
και μια κινηση ακομα ειναι αρκετη ετσι ωστε αυριο η απεργια να γινει λαικη οργη
Μας τα πηρατε ολα
Το μονο που μας ειχε μεινει ειναι μια ψευδαισθηση ελευθεριας και νυχτα σαββατου την πυροβολησατε και αυτην ....
Ειναι τα παιδια σας αυτα που χτυπατε τα παιδια σας που αποφασισαν πως ο κοσμος που τους φτιαξατε δεν τους κανει....ο κοσμος σας πια δεν μας κανει
και εσεις κυριοι κουκουλοφοροι........ δεν ταιργιαζετε με την οργη αυτου του λαο ΣΤΑΜΑΤΑΤΕ ΝΑ ΕΚΤΕΛΕΙΤΕ ΔΙΑΤΕΤΑΓΜΕΝΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ σας μαθαμε πια..
ειμαι γενια των 30 και πιστεψτε μας ειναι πολυ κοντα η ωρα που θα μας δειτε απεναντι σας και τοτε κανεις δεν θα μπορεινα σας σωσει..
Καλο ταξιδι αλεξη..... συγγνωμη που δεν τιμαμε την μνημη σου οπως πρεπει ....
μα ειθε να εισαι το τελευταιο αιμα στον ακυρυχτοjavascript:void(0) αυτο πολεμο ησουν μολις 16 ετων αδερφε.... και ειμαι σιγουρος πως δεν θα ηθελες να εκδικηθουμε το αιμα σου απλα να το τιμησουμε..
Ας το σκεφτουν ολοι αυτο

7 Αληθειες στα ευκολα και στα δυσκολα

μετα απο προσκηση απο το μαρακι στο παιχνιδι 7 αληθειες για μενα θα εκθεσω και τις 7 δικες μου (η πλακα ειναι πως σκεφτομαι να παω εδω και καιρο στο παιχνιδι η ωρα της αληθειας και ο μονος λογοs που δεν το εχω κανει ακομα ειναι οτι σκεφτομαι ποσος κοσμος θα με περιμενει εξω απο το σπιτι μετα το περας τησ δοκιμασιας και οχι με τις καλυτερες των προθεσεων)

αληθεια πρωτη

θεωρω τον εαυτο μου ακραιο ανθρωπο ζω μεγαλες περιοδους ηρεμιας που με κανουν να χανομαι απο το πραγματικο εγω μου αλλα και περιοδους απολυτης εντασης και παθους. Δεν γνωριζω την μεση οδο δεν την ποθω δεν με γοητευει..
ειμαι τελειμανης με οτι καταπιανομαι και πολλες φορες γινομαι εκνευριστικος στους γυρω μου αν τα πραγματα δεν πανε οπως τα θελω

αληθεια δευτερη

Αγαπηθηκα με παθος και θεωρω τον εαυτο μου τυχερο για αυτο...εζησα την αγαπη και τον ερωτα στις πιο ακραιες του εκφρασεις ειδα ανθρωπους να κανουν ακραια πραγματα για μενα και εκανα ακραια πραγματα για αυτους...ακομα κανω μα προτειμω πλεον να στεκομαι στην σκια να ειμαι θεατης και οχι προταγωνιστης.. προταγωνιστης θελω να ειναι οι πραξεις μου και οχι εγω.

αληθεια τριτη

δεν λεω ευκολα συγγνωμη αν και σφαλω πολυ συχνα... Προτιμω να το δειχνω με πραξεις και οχι με λεξεις ..Το ιδιο απαιτω και απο τους γυρω μου...

Αληθεια τεταρτη

Δεν με τρομαζεις με τιποτα οσο αναφορα εμενα.... Τρεμω ομως οταν καποιος προσπαθει να κανει κακο σε καποιον που αγαπω.... Δεν φοβαμαι τον θανατο μα τρεμω την απωλεια αν και εμαθα να ζω μαζι της .... Μπορω να ζησω στην απολυτη μοναξια μα την απαιχθανομαι
με τρομαζει η σιωπη μα πολλες φορες ειναι η καλυτερη απαντηση

αληθεια πεμπτη

Μπορω να παιξω μουσικη μονο οταν αυτη βγαινει απο μεσα μου και μονο οταν εχω κατι να πω μεσω αυτης δεν μπορω να μιξαρω κατοπιν παραγγελιας..... Χαιρομαι ομως που πιανω ακομα τον εαυτο μου να δακρυζει στο ακουσμα ενος αγαπημενου ή γεματου αναμνησεις τραγουδιου

αληθεια εκτη

Γενικα η σχεση μου με το χρημα ειναι κακη δεν ειμαι οικονομος και ποτε δεν καταφερα να τα κρατησω στα χερια μου..Βεβαια η δουλεια μου με κανει να μην μου λειπουν και ποτε ακομα και σε περιοδους κρισης σαν την εποχη μας... Ομως δεν με τρομαζει και η φτωχια αρκει να εχω ανθρωπους να με αγαπουν ..

Αληθεια εβδομη

Ακομα δεν εχω βρει την μεγαλυτερη μου αληθεια την ψαχνω την ζηταω την ποθω η ευτηχια ειναι κατι απλο την ανασαινεις καθε στιγμη την ποθεις και πολλες φορες την φθονεις
την ειχες χθες σημερα την χανεις την εχεις αυριο μεθαυριο μπορει να εχει χαθει
η μεγαλυτερη μου αληθεια ειναι απλη ζησε την καθε μερα σου σαν να ναι η τελευταια μην πεις ποτε μα ποτε κατι που μπορεις να πεις σημερα αυριο...η πιο χαμενη μερα σου ειναι αυτη που δεν ειπες σε αγαπω

Lost Η σειρα φαινομενο

Ακουγα για το Lost παρα πολυ καιρο απο παρα πολυ αγαπημενα ατομα αλλα ποτε μα ποτε δεν ειχε τυχει να δω δεν ηερω το γιατι αλλα γενικα δεν ημουν ο σειρακιας τυπος δεν γουσταρα την αγωνια ελεγα αντε μια ταινια απο την αρχη μεχρι το τελος και πολυ μου ειναι
Με το ατυχημα περσι ειχα παρα μα παρα πολυ χρονο και τιποτα να κανω...
Ετσι ενας κολητος μου εφερε ολους τους τοτε κυκλους (τους πρωτους 3)...
Τα ειδα με αγωνια μεσα σε 4 μερες και ταυτιστικα μαζι της σε σημειο τρελης αγωνιας ...
Η τελευταια σειρα που θυμαμαι να βλεπω ηταν 6 χρονια πριν το κλεισε τα ματια με τετοια αγωνια αλλα εκει ηταν προσωπικοι οι λογοι.
Και τωρα περιμενουμε εμ αγωνια τον πεμπτο κυκλο της κατ ομολογιας πιο επιτυχημενης σειρας στον κοσμο...
Πορωση τρελλα πως να το πει κανεις οταν παρακουλουθεις με αγωνια χαρακτηρες καθημερινους να γινονται τερατα οι αγγελοι με σκοπο την επιβιωση
Εναν πατερα που προδισει τα πιστευω του για το παιδι του
εναν επιφανη γιατρο που εκ των πραγματων γινεται ηγετης μιας ομαδας αλλα τα προσωπικα του βιωματα πολλες φορες θολωνουν την κριση του
εναν ανθρωπο που ποτε δεν ειε εξουσια τον γελασε και ο ιδιος του ο πατερας και στο νησι απλα βρηκε διεξοδο στην ψυχασθενια του και επεισε και αλλους να τον ακουλουθησουν
εναν ιρακινο πολεμιστη.... πραγματικα απλο και ανιδιοτελη ανθρωπο που η ηρεμια του πολλες φορες τρομαζει
μια γυναικα πραγματικο μυστηριο που φαινεται στην αρχη μεγαλο πουτανι αλλα τελικα ειναι μια καθημερινη γυναικα που αναγκαστηκε εκ των πραγματων να γινει εγκληματιας
εναν ξεπεσμενο ναρκωμανη Rock star που βρισκει την δυναμη για την μεγαλυτερη θυσια διοτι βρηκε τον σκοπο που ποτε δεν ειχε στη εξω ζωη.. διοτι πραγματικα ενδιαφερθηκε και αγαπησε
εναν χλυκητατο χοντρουλη και χαζουλη που ομως στην πραγματικοτητα ισως να ειναι ο μοναδικος που εχει επαφη με την πραγματικοτητα (περιμενουμε την 5η σεζον για να μας το απαντησει αυτο)και ας μην ξεχασουμε πως αξιζει και καποια εκατομμηρια δολλαρια

Τζακ Κειτ Σαγιντ Λοκ Hugo Charly Ben και ο αγαπημενος μου (μαζι με τον σαγιντ) Σογιερ (καθαρα για θεμα χαρακτηρα το παλικαρι για μενα ειναι ο ορισμος του καλου αλητη και πολυ τον παω) εγιναν φιλοι μας κλαψαμε μαζι τους (και ποιος δεν εκλαψε οταν ο HUGO εχασε την μονη γυναικα που τον κοιταξε σαν ανθρωπο και οχι σαν μια κρεατινη μπαλα η οταν ο τσαρλυ συνειδιτα πεθαινει στο τελος της 3 σεζον για να σωσει τους φιλους του αλλα κυριος τον αγαπημενο του πατατοκεφαλο :P)
Μια σειρα που παντρεψε τον ναυαγο με το Xfiles που γεμισε με αγωνια εκατομμυρια τηλεθεατες που καθε της επειδοσιο γεναει ποιο πολλα ερωτηματικα παρα τα απαντα φτανει στην 5η σεζον στις αρχες φλεβαρη του 2009 και ο κοσμος του ιντερνετικου LOST εχει γεμισει με θεωριες του τι και πως .... Θεωριες που οπως εχει αποδειχτει σε καθε τελος προηγουμενου κυκλου απλα τις βλεπουν στο NBC αι τις αποφευγουν απλα για να ανεβασουν την αγωνια
ξερουμε πως μας περιμενου απλα αλλα 30 (τουλαχιστον) επεισοδια αγωνιας και ανατροπων (μιας που επισημα πλεον εχει ανακοινωθει και 6ος κυκλος)
Κανεις δεν ξερει αν ο LOCK ειναι νεκρος αν τελικα ο Σογιερ εμεινε στο νησι ποιος στο διαολο ειναι τελικα ο JAKOBE που ειναι ο αορατος αρχηγος του νησιου και στην τελικη τι εχει γινει σε αυτο το γαμονησι και ολα ειναι τοσο ανωμαλα
το μονο που υποθετικα ξερουμε ειναι οι OCEANIC 6 που τελικα ειναι 8 μινιμουν
Σε εικονες απο το μελλον (ναι αλλη μια παγκοσμια προτοτυπια του LOST εισαγωμενη στον τεταρτο κυκλο) ξερουμε για τον JACK..... ΚΑΤΕ ΣΑΓΙΝΤ τον πατατοκεφαλο τον HUGO και την SAN = 6
παρολα αυτα εχουμε δει στον εξω κοσμο τους BEN Desmont και JIN!!!!!! πραγμα περιεργο αν θεωρησεις πως το παλικαρι ειναι ΝΕΚΡΟ......... δεν συζηταμε για τον τσαρλυ που εχει βαλει σκοπο της μεταθανατιας ζωης του να σαλταρει τον ηδη σαλταρισμενο τον HUGO..
Παρολα αυτα ειμαι ενας απο τους καμμενους που θα περιμενουν 2 η ωρα το βραδυ της 22 γεναρη να κανουν Download το πρωτο επεισοδιο της 5ης σεσον μιας που ο γαμημενο ο NBC δεν το δειχνει στο δορυφορικο......

Εδω μερικα λινκσ για τους καμμενους

καλο Χειμωνα

και ξαφνικα το κρυο....
Οι ηλιολουστες μερες περασαν μα θα ξαναρθουν...για τωρα μια γρηγορη προσαρμογη στην σκληρη και γκριζα αθηναικη πραγματικοτητα....
Ολα αλλαξαν και τιποτα δεν φαινεται διαφορετικο.....
Καθομαι στο τζακι και χαζευω την βροχη με ενα ποτηρακι ουισκι που ειχα παρα πολυ καιρο να πιω...ειχα γενικα παρα πολυ καιρο να σταθω με τον εαυτο μου.....
στο ραδιωφωνο ακουγεται ...να υπηρχε μια αλλη γη μεσα στα ονειρα σου να ερχομουνα εκει να ρθω κοντα σου
αστειο εεεε..... περασε δεν θυμαμαι και εγω ποσος καιρος αλλαξαμε τοσο πολυ.....
Η αδερφουλα μου ανακαλυψε τον πραγματικο ερωτα.... και εγω ακομα τον ψαχνω...... ψαχνω να βρω που τον εχασα...
Οχι δεν παραπονιεμαι ειμαι πολυ καλα τον τελευταιο καιρο το σπιτι η προαγωγη η γυναικα μου που με λατρευει οι φιλοι μου που ειναι εκει και παλι ...... Εχω οτι αποζητα καποιος για να ειναι ευτυχισμενος
Απλα ειναι αυτη η μουνταδα... αυτη η συνεφια μυριζει καθημερινοτητα ...
Και οι φλογες τρεμοπαιζουν μα ειναι και αυτες ψευτικες αντανακλασεις του φωτος που δημιουρουν μια ψευδαισθηση πραγματικης φλογας......
Ποσο μου μοιαζουν......
Ειμαι αδικος δεν μου επιτρεπεται να σκεφτομαι ετσι αλλα αναρωτιεμαι πως θα ηταν αν ..... ειχα παρει αλλο δρομο .....
στον τοιχο ενα κομματι χαρτι να μιλαει για την υποκρισια .....με εξεφραζε τοσο πολυ περσι το καλοκαιρι ... και προσπαθησα να το ακουλουθησω γραμμα γραμμα να γινω καλυτερος απο μεσα και οχι σε οτι εδειχνα προς τα εξω....
και να μαι κυριος με πουκαμισο και γραβαττα εκει που μου επρεπε.....
με το καλο το αυτοκινητο το ομορφο σπιτι την γλυκια και τρυφερη συντροφο εκεινη που αποφασισα να κανω συντροφο της ζωης μου.... Ολα μοιαζουν αγγελικα πλασμενα... μα αν ειναι γιατι εγω νιωθω την μαχη μεσα μου.....
γιατι ο λυκος μεσα μου ουρλιαζει....
Μπορει να ειναι ο καιρος ειχα πανω απο ενα χρονο να σκεφτω ετσι...
Μπορει και να ναι η βροχη που μας ξεπλενει ...
Μπορει απλα ολα οσα εκρηψα πλεον να ξεσηκονονται σε ενα κυκνιο ασμα να μου δινουν ενα τελευαιο μεγαλο παρον πριν ξεψυχησουν για παντα
μπορει να μην ειναι και τιποτα απλα να ειμαι πολυ κουρασμενος απο την υπερπροσπαθεια για να τελειωσει το σπιτι να με κουρασαν ολα αυτα και ως φυγοπονος να ηθελα να την κοπανησω.....
γι αυτο λεω απλα να αραξω ακομα πιο βαθια στον κοκκινο καναπε να απολαυσω τις φλογες ακομα και εαν ξεω πως ειναι ψευτικες και να πιω τις τελευταιες γουλιες απο αυτο το υπεροχο δωδεκαρι αφηνοντας με απλα να ταξιδεψω .....
Να θυμηθω να κρινω να ξεχασω ...
καλο μας χειμωνα.......

Ε και τι εγινε ---- Λαθος σωστο

πολυ καιρο δεν ειχα ψαξει ελληνικη δισκογραφια επειδη απλα δεν δουλευα αρα εδω και κατι μηνες που ηθελα να βρω κατι που να μιλαει για την οαρτη μου και να απαντα εν μερη σε αλλες αφιερωσουλες που πηρα κατα την περιοδο της ανοιξης
Ενα απο τα καινουργια λοιπον και ενα απο τα πολυ παλια ηταν αυτα που θα αφιερωσω για το καλοκαιρακι που τελειωνει σε λιγακι. Αντε και καλο ............ χειμωνα

Χρηστος Μενηδιατης ---- Ε ΚΑΙ ΤΙ ΕΓΙΝΕ


Εγώ το είχα δεί το ψέμα
κι ας έφερνε λοιπόν το βλέμμα
κάτι σε θάλασσα
τυχαία είδα ποιόν φιλούσες
και μάντεψα τι του ζητούσες
για λίγο θάλασσα

Ξέχασα τα ευγενικά μου
βρήκα φθηνά ουσιαστικά μου
βρισιές μ' επίθετα
το ίδιο βράδυ που τα ήπια
απλά τα πράγματα σου είπα
καθόλου σύνθετα

Ε και τι έγινε, φεύγω τι έγινε,
εγώ για πέταμα δεν έχω τη ζωή μου
άσε τα κλάματα, δε κάνουν θαύματα,
πάρ' το απόφαση δε θα 'σαι πια μαζί μου
Ε και τι έγινε, φεύγω τι έγινε,
με άλλον έρωτα τις νύχτες θα σε καίω
και δε θα πώ ξανά, μικρό σου όνομα,
μεγάλο τίποτα πως ήσουνα θα λεώ...

Γωνία Σόλωνος και Σίνα
ναυάγιο πλοίο η Αθήνα
καταποντίστηκα
πολύ παλιά η ιστορία
και μου 'μεινε η απορία
γιατί τσαντίστηκα

Μ' όποιον γουστάρεις πλέον ζήσε
αυτό που φαίνεσαι δεν είσαι
απλά τα σύνθετα
και τέρμα τα ευγενικά μου
ξυπνάς φθηνά ουσιαστικά μου
βρισιές μ' επίθετα

Ε και τι έγινε, φεύγω τι έγινε,
εγώ για πέταμα δεν έχω τη ζωή μου
άσε τα κλάματα, δε κάνουν θαύματα,
πάρτο απόφαση δε θα 'σαι πια μαζί μου
Ε και τι έγινε, φεύγω τι έγινε,
με άλλον έρωτα τις νύχτες θα σε καίω
και δε θα πώ ξανά, μικρό σου όνομα,
μεγάλο τίποτα πως ήσουνα θα λέω...

Ε και τι έγινε, φεύγω τι έγινε,
εγώ για πέταμα δεν έχω τη ζωή μου
άσε τα κλάματα, δε κάνουν θαύματα,
πάρτο απόφαση δε θα 'σαι πια μαζί μου
Ε και τι έγινε, φεύγω τι έγινε,
με άλλον έρωτα τις νύχτες θα σε καίω
και δε θα πώ ξανά, μικρό σου όνομα,
μεγάλο τίποτα πως ήσουνα θα λέω

Μεγάλο τίποτα πως ήσουνα θα λέω...........

Ζικ-Ζακ Λαθος σωστο (ΧΡΟΝΙΑ ΠΙΣΩ ΑΛΛΑ ΑΚΟΜΑ ΜΕΤΡΑΕΙ νεα εκδροση δυστηχως απο τον χριστοφορου ΜΠΛΙΑΧΧΧΧΧΧ)

Ηταν λαθος που αρχισε ομως τωρα που φτασαμε εδω εισαι οτι μου εμεινε να αγαπω

Σε φθηνα δωματια της μιας ωρας κρυφα ραντεβου κι υστερα παλι μονος μου και εσυ αλλου
Πως μου λειπει η αγκαλια σου Χιλια αστερια τα φιλια σου
Λαθος σωστο δεν με νοιαζει γι αυτο δεν αντεχω μακρυα σου
λαθος σωστο δεν με νοιαζει για αυτο λαθος σ αγαπω
Λαθος σωστο δεν με νοιαζει γι αυτο δεν αντεχω μακρυα σου
λαθος σωστο δεν με νοιαζει για αυτο λαθος σ αγαπω
Δως μου λιγο απο το βλεμα σου να το εχω κρυφο φυλακτο τις στιγμες που μου λειπεις να το φιλω... ειναι οι ωρες ατελιωτες μεχρι να ρθει η στιγμη να σε δω στου ερωτα σου τα δικτια να τυλιχτω ...πως μου λειπει η αγκαλια σου χιλια αστερια τα φιλια σου

Λαθος σωστο δεν με νοιαζει γι αυτο δεν αντεχω μακρυα σου
λαθος σωστο δεν με νοιαζει για αυτο λαθος σ αγαπω
Λαθος σωστο δεν με νοιαζει γι αυτο δεν αντεχω μακρυα σου
λαθος σωστο δεν με νοιαζει για αυτο λαθος σ αγαπω

Καλο καλοκαιρι!!!!!!

Και να που περασε αλλος ενας χειμωνας...
Με τα καλα του τα κακα του ..... τα ομορφα και τα ασχημα του
Η ζωη εχει ενα κακο συνηθειο δεν σταματα ακομα και αν εμεις το θελουμε και μας γενιζει εκπληξεις ...
Ετσι ηταν και ο φετινος χειμωνας...
Μια νεα ζωη γεματη εκπληξεις καλος φιλους πολλα κακα μα και πολλες καλες στιγμες
Και τωρα μεσα ιουλιου πλεον σχεδον ενα χρονο μετα απο το ταξιδακι μου στην Ιταλια λεω περναω καλα
Εφτιαξα το σπιτι μου και επιτελους εχω οτι μπορει να ζητησει καποιος απο τα απλα και καθημερινα του
Εχω υγεια ανθρωπους να με αγαπουν και να με προσεχουν που τους αγαπαω τους νιαζομαι και τους προσεχω καλους φιλους τριγυρω μου το ΔΙΚΟ μου σπιτι οπως το ηθελα και σχεδια για το μελλον
Τα 30 μου εφεραν τεραστιες αλλαγες τεραστιες αποφασεις αν και κατα βαση εμεινα ο ιδιος και απαραλλακτος
Χαζορομαντικος μα και πολυ σκληρος εαν χρειαστει...
Το μονο που αλλαξε......η σκηνη της παραστασης και οι ηθοποιοι το εργο παντα ιδιο
ΖΗΣΕ ΤΗΝ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ

Φευγω για Ντουμπαι Bye Μωρο μου Bye

Και ηρθε η ΩΡΑ Τριτη και ωρα 15:00 φευγωωωωωωωωωωωωωωωωω
Σε ενα μερος που ειχα ονειρα εδω και πολλα χρονια να δω να γνωρισω
Dubai HERE I COME.
5 μερες απολυτης ηρεμιας και χαλαρωσης μεσα στην χλιδη στην ζεστη στην ερημο και στα SAFARI.....Θα περασουμε καλα μιας που δεν παω μονος αλλα αυτο μεχρι εκει !!!!!!!!!!!
περισσοτερα το Σαββατο που θα γυρισω και εκει θα σας πλυμηρισω με φωτογραφιες και τα συνναφη

1 Πρωταθλημα Drift Show Athens

10 η ωρα το πρωι και κατηφωρησα στο Ολυμπιακο σταδιο....
Το θεαμα μοναδικο για την ελλαδα και τα δεδομενα της.
Το πρωτο Drift Show αποτελουμενο απο ΕΛΛΗΝΕΣ οδηγους ειναι πλεον γεγονος
Τι πιο καλο απο το πρωινο σου με καμμενο λαστιχο και πολυ μα πολυ θεαμα
Ο συναγωνισμος σκληρος, Frensy Team παρουσα και 4 ΠΑΝΕΜΟΡΦΑ SILVIA S14 μαγεια το θεαμα και ακομα δεν εχω προλαβει να αντλησω ολες τις φωτογραφιες απο κινητα καμερες και τα ρεστα
Καιρο ειχα να το χαρω τοσο πολυ Αντε και στο Tunning SHOW!!!!

Περι Φιλιας Ο λογος

Φιλια.... Για μενα λεξη δυσκολη, ποσο μαλλον να βιωθει στην πραξη
Φιλιες ανδρων καταστασεις πραγματικες αληθινες και διχως υστεροβουλια...
Φιλοι μας ειναι οι ανθρωποι που πανω τους καθρεφτιζουμε τον εαυτο μας και ειναι ενας καθρετης που δεν λεει ποτε ψεματα.....
Οι παλιοι ελεγαν δειξε μου τους φιλους σου να σου πω ποιος εισαι και δεν θεωρω πως το ελεγαν τυχαια....
Ο Φιλος ειναι εκει παντα σε χαρες και λυπες ειναι εκει να σε ακουσουν και πολλες φορες να σε κρινουν να σου πουν την γνωμη τους να σε παρηγορησουν να σε αποδεκτουν..
Να σε βοηθησουν οταν εισαι πεσμενος να μοιραστουν την τρελα σου τις χαρες σου τους τις λυπες σου.
Στην ζωη μου ειχα πολλους γνωστους ολοι τριγυρο μου με σκοπο κατι να κερδισουν κατι να παρουν.
Μα μου εδωσε και 2-3 καλους αδερφικους πιστους φιλους απο εκεινους που και χρονια να εχεις να τους δεις ξερεις πως ειναι εκει για σενα
Μετα απο μια κακη περιοδο στην ζωη μου ξαναβρηκα εναν απο αυτους και απο τοτε ζουμε μαζι τοσο καλα οσο θα επρεπε να ημασταν τα 20 χρονια που ξερουμε ο ενας τον αλλον.
Και ειμαι εκει για μενα στα δυσκολα και στα ευκολα του οπως ειναι και αυτος για μενα στα καλα αλλα και στα κακα που με διεπουν αυτους τους 9 ομολογουμενως δυσκολους μηνες που περναω.....
Γι αυτους τους ανθρωπους μπορω να γινω θυσια δεν με νοιαζει τιποτα οτι και εαν χρειαστουν οτι και να ειναι αυτο θα τους το δωσω απλοχερα...Αν και συνηθως ζητουν το πιο απλο ενα χαμογελο :) και να ξερουν πως ειμαι καλα :)
Σε αυτους τους ανθρωπους χρωσταω ενα μεγαλο ευχαριστω
αυτο ειναι φιλος για μενα να εισια εκει χωρις να κρινεις η να αποζητας να κριθεις

Ετων 30

Να και που ηρθε και αυτη η μερα...Η μερα που πολλα χρονια φοβομουνα.
Τα πρωτα αντα...... Δεν ειμαι πια παιδι δεν μπορω πλεον να το δηλωσω...
Παντα σκεφτομουν πως θα επεφα να κοιμηθω νεος και ομορφος και θα ξυπναγα χοντρος και με καραφλα...
Μα τελικα φαινεται πως θα ειναι μια ακομα μερα...
Ειναι το ψυχολογικο φραγμα.Σιγουρα δνε περιμενα αυτη η μερα να με βρει ετσι ακινητο σε ενα κρεβατι....ειχα αλλα σχεδια για αυτη την μερα αλλα στην ζωη λενε πως δεν γινεται τιποτα οπως το σχεδιαζεις.
Χρονια πολλα λοιπον και ας ειναι απο αυριο η νεα ημερα της ζωης μας

Το κορυφαιο του μηνα

Ισως το πιο αγαπημενο μου στην ιταλικη του διασκευη (Come mona lisa)
Μοναδικη ερμηνια απο την ελευθερια αρβανιτακη οπως μας εχει μαθει αλλωστε
Γενικα δεν ειμαι υπερ των ελληνοποιησεων τραγουδιων μα οταν γινονται με τετοιο παθος απλα παραδινομαι......
Και ερχεται και καλητερο απο την Ηρω στις 28 του μηνα Απλα απολαυστε το



Μια ρωγμή φέγγει στα μάτια μας
μια ρωγμή άνοιξε μέσα μας
μη μιλάς τα λόγια δεν γεμίζουν το κενό για μας
μην πεις πως μ' αγαπάς

Μια ρωγμή και έπεσε η ζωή
στα μάτια μια ρωγμή και γίναμε εχθροί
μη μιλάς δεν έχει πια ταξίδια η νύχτα να με πας
τα λόγια που ζητάς, φύγανε

Μην ορκίζεσαι, μην ορκίζεσαι μάτια μου
μη μ' αγαπάς, μην κάνεις τον κόπο
Τόσα όνειρα, που σκορπίσανε γύρω μου
δε γύρνουν ξανά απλά μ' έναν όρκο

Δεν γυρνούν ξανά τα όνειρα για μας
δε γυρνούν ξανά, τα σύννεφα μας ντύσανε

Μια ρωγμή ανάμεσά μας ζει
μια ρωγμή κι είσαι απέναντι
μη μιλάς, οι άνθρωποι που φεύγουν δε μιλάνε πια
κι ας θέλει η καρδιά , φύγαμε

Μην ορκίζεσαι, μην ορκίζεσαι μάτια μου
μη μ' αγαπάς, μην κάνεις τον κόπο
Τόσα όνειρα, που σκορπίσανε γύρω μου
δε γύρνουν ξανά απλά μ' έναν όρκο

Δεν γυρνούν ξανά τα όνειρα για μας
δε γυρνούν ξανά, τα σύννεφα μας ντύσανε

Εχουμε αληθεια οσα θελουμε??

Το ερωτημα που με βασανιζει κοιτοντας τις μικροαστικες ζωουλες μας να περνανε?
Μπορει παντα ενας ανθρωπος να εχει ολα οσα θελει??
να εχει αγαπη απο αυτους που αγαπαει ευημερια ....
Τι ζηταει ο καθε ανθρωπος ειναι παντα διαφορετικο πολλες φορα εφημερο..
Αλλοι ζητουν πολλα λεφτα , κοινονικη καταξιωση,αναγνωρισιμοτητα...Αλλοι πραγματα πιο απλα
Ολα κρινονται απο την παιδία του ανθρωπου...
Και προσωποποιω το ερωτημα.... εχουμε πραγματικα οτι θελουμε στην ζωη μας η αυτο ειναι ενας στοχος που ειναι δυσκολος η πολλες φορες ανεφικτος?
Μαθαινουμε οτι ειχαμε οτι θελαμε οταν αυτο ειναι πεταξει ηδη μακρυα μας...μαθαινουμε την ευτηχια απο τον θορυβο που κανει οταν αυτη εχει φυγει?
Στα 30 μου χρονια κερδισα πολλα...
Πανω απο ολα ειχα καλη ζωη καλη υγεια μεχρι σημερα
για πολλες περιοδους της ζωης μου ειχα αρμονια αρμονια των θελω και των πρεπει μου
Για ακομα περισσοτερες ειχα χρηματα αναγνωρισημοτητα κοινονικη καταξιωση...
Ημουν ο "καποιος" που ηθελε η κοινωνια...
Μα δεν ημουν πληρης ποτε....
Παντα αναζητουσα το κατι παραπανω...
Και παντα το αναζητουσα στην αγαπη.... στον ερωτα στο παθος ..... και τις περισσοτερες φορες με τον λαθος τροπο (αν οχι ολες)
και παντα δεν ειχα οσα ζητουσα....Τα αγγιζα για λιγο τα γευομουνα μα ενας φοβος ανειπωτος με κραταγε μακρυα τους μακρυα απο το να δωθω οριστικα...
Και ετσι περναγαν τα χρονια.....
Ειμαι απο τους τυχερους ανθρωπους που αγαπηθηκαν πολυ.......Ισως και να αγαπησα και εγω πολυ καποιες περιοδους της ζωης μου... αγαπω ακομα και σημερα πολυ δυνατα και με πολυ παθος. Μα νιωθω πως ειναι αργα να το αποδειξω..... Υπαρχει αυτος ο φοβος αυτη η ελλειψη εμπιστοσυνης το νιωθω στον αερα...
Υπαρχει αυτη η σιωπη..... αυτη η τυπικοτητα........
Και ετσι ακομα αναζητω να νιωσω πληρης...... να νιωσω οτι επιτελους τα εχω ολα
Να νιωσω την ολοκληρωση
Αληθεια η ουτοπια κανεις δεν ξερει..... Ξερω ομως πως η ελπιδα της ευρεσης της ολοκληρωσης ειναι αρκετο κινητρο για να μην συμβιβαστεις ποτε

Αγαπημενοι στοιχοι

Παιρνω πασα απο το μαρακι για κατι που ηθελα να κανω καιρο αλλα γενικα δεν εβρισκα τον χρονο να το κανω.....
Αγαπημενοι στοιχοι αυτη την εποχη...στοιχοι που με εκφραζουν με κανουν να ανατριχιαζω καθε φορα που τους ακουω......

Πρωτο και πολυαγαπημενο εδω και ενα τεσσαρι μηνες...ηθικος αυτουργος οι καταστασεις αλλα και ο "διεση" πολυαγαπημενος σταθμος εδω και πανω απο ενα εξαμηνο

Κωστας Χρονοπουλος-Αιλαια
σαν το χαρτι που καιγεται η μερα μου σβηνει ξοδευεται
και η ανασα μου βαραινει διψασμενη περιμενει.........
Περιμενεις μα τα φωτα εχουν σβησει
περιμενεις μα η αυλαια εχει κλεισει
ποιος δρομος θα μας φερει πιο κοντα
Περιμενεις μα τα φωτα εχουν σβησει περιμενεις μα η αυλαια εχει κλεισει
Ποιο τραγουδι θα μας φερει πιο κοντα?
ποσες φορες ταξιδεψες μαζι μου γελασες μαζι μου μιλησες
στον ουρανο μου πιστεψες
μαζι μου εφυγες
μαζι μου γυρισες
Πρωτο και πολυαγαπημενο εδω και ενα τεσσαρι μηνες...ηθικος αυτουργος οι καταστασεις αλλα και ο "διεση" πολυαγαπημενος σταθμος εδω και πανω απο ενα εξαμηνο

Κωστας Χρονοπουλος-Αυλαια
σαν το χαρτι που καιγεται η μερα μου σβηνει ξοδευεται
και η ανασα μου βαραινει διψασμενη περιμενει.........
Περιμενεις μα τα φωτα εχουν σβησει
περιμενεις μα η αυλαια εχει κλεισει
ποιος δρομος θα μας φερει πιο κοντα
Περιμενεις μα τα φωτα εχουν σβησει περιμενεις μα η αυλαια εχει κλεισει
Ποιο τραγουδι θα μας φερει πιο κοντα?

Σταθης Αρτινος- Για εναν χωρισμο
Τι να σου ταξω και τι να πω τωρα που ξεμακραινεις
τωρα που αγαπη χανεται και εσυ κοντα μου τρεμεις
τωρα που σβηνει το ονειρο
και εγινε παλι δακρυ
οσα και εαν θελω να σου πω κρυφτηκαν σε μια ακρη
μην μου φοβασαι ματια μου
κι αν ολα θα τελειωσουν
γιναν τα λογια στεναγνοι γι αυτους που θα προδωσουν
γιατι τα ονειρα οποιος πετα και τα σκοτωνει φως μου
δεν ξερει θεε μου να αγαπα
γι αυτο λιγη αγαπη δως μου
Τι να σου ταξω και τι να πω τι χρωμα να σου χαρισω
τι να πιστεψεις απο μενα και τι να σου τραγουδησω
αφου η φωνη που αγαπησες τβρα πια δεν αντεχει
Θα τραγουδα για την ψυχη που τωρα πια δεν εχει
παψε σου λεω και μην μου κλαις οχι μην μου δακριζεις γιατι η αγαπη ειναι φωτια που λιωνει αυτα που χτιζεις
οποιος φοβαται να χαθει να μαθει τι ειναι πονος μες στην ζωη του θα ξεχαστει και θα εχει μεινει ΜΟΝΟΣ

Πιο λαικα βηματα για μετα μα με ιδιαιτερη σημασια για μενα

Πανος Κιαμος-Βαλε τελος λοιπον

Ηρθα στην πορτα σου και σε ακουγα που εκλαιγες
αυτα που ενιωθα εσυ δεν θα τα νιωσεις
πριν λιγο παλι στο τηλεφωνο μου ελεγες οτι δεν εχεις τιποτα αλλα πια να δωσεις
Βαλε τελος λοιπον αν το θες στην ζωη μου ανοιχε μου να μπω μιλα λιγο μαζι μου
δως μου ενα λεπτο μην γυρνας απο την αλλη αφησε με να πεσω με ψηλα το κεφαλι
βαλε τελος λοιπον αν το θες στην ζωη μου
αν υπαρχει ευθηνη ειναι ολη δικη μου
στην υγεια σου θα πιω ενα ακομα μπουκαλι
μηπως ετσι ξεχασω πως τελειωσαμε παει.................
ηρθα στην πορτα σου μπροστα μα οσο και εαν χτυπησα σε εμενα παλι δεν απαντησες δεν βγηκες
και εγω ενα φαντασμα που στο κουδουνι εψαξα το σ αγαπω αυτο που εσυ ποτε δεν ειπες
αλλα και ο "διεση" πολυαγαπημενος σταθμος εδω και πανω απο ενα εξαμηνο

Κωστας Χρονοπουλος-Αιλαια
σαν το χαρτι που καιγεται η μερα μου σβηνει ξοδευεται
και η ανασα μου βαραινει διψασμενη περιμενει.........
Περιμενεις μα τα φωτα εχουν σβησει
περιμενεις μα η αυλαια εχει κλεισει
ποιος δρομος θα μας φερει πιο κοντα
Περιμενεις μα τα φωτα εχουν σβησει περιμενεις μα η αυλαια εχει κλεισει
Ποιο τραγουδι θα μας φερει πιο κοντα?
ποσες φορες ταξιδεψες μαζι μου γελασες μαζι μου μιλησες
στον ουρανο μου πιστεψες
μαζι μου εφυγες
μαζι μου γυρισες
Πρωτο και πολυαγαπημενο εδω και ενα τεσσαρι μηνες...ηθικος αυτουργος οι καταστασεις αλλα και ο "διεση" πολυαγαπημενος σταθμος εδω και πανω απο ενα εξαμηνο

Κωστας Χρονοπουλος-Αυλαια
σαν το χαρτι που καιγεται η μερα μου σβηνει ξοδευεται
και η ανασα μου βαραινει διψασμενη περιμενει.........
Περιμενεις μα τα φωτα εχουν σβησει
περιμενεις μα η αυλαια εχει κλεισει
ποιος δρομος θα μας φερει πιο κοντα
Περιμενεις μα τα φωτα εχουν σβησει περιμενεις μα η αυλαια εχει κλεισει
Ποιο τραγουδι θα μας φερει πιο κοντα?

Σταθης Αρτινος- Για εναν χωρισμο
Τι να σου ταξω και τι να πω τωρα που ξεμακραινεις
τωρα που αγαπη χανεται και εσυ κοντα μου τρεμεις
τωρα που σβηνει το ονειρο
και εγινε παλι δακρυ
οσα και εαν θελω να σου πω κρυφτηκαν σε μια ακρη
μην μου φοβασαι ματια μου
κι αν ολα θα τελειωσουν
γιναν τα λογια στεναγνοι γι αυτους που θα προδωσουν
γιατι τα ονειρα οποιος πετα και τα σκοτωνει φως μου
δεν ξερει θεε μου να αγαπα
γι αυτο λιγη αγαπη δως μου
Τι να σου ταξω και τι να πω τι χρωμα να σου χαρισω
τι να πιστεψεις απο μενα και τι να σου τραγουδησω
αφου η φωνη που αγαπησες τβρα πια δεν αντεχει
Θα τραγουδα για την ψυχη που τωρα πια δεν εχει
παψε σου λεω και μην μου κλαις οχι μην μου δακριζεις γιατι η αγαπη ειναι φωτια που λιωνει αυτα που χτιζεις
οποιος φοβαται να χαθει να μαθει τι ειναι πονος μες στην ζωη του θα ξεχαστει και θα εχει μεινει ΜΟΝΟΣ

Πιο λαικα βηματα για μετα μα με ιδιαιτερη σημασια για μενα

Πανος Κιαμος-Βαλε τελος λοιπον

Ηρθα στην πορτα σου και σε ακουγα που εκλαιγες
αυτα που ενιωθα εσυ δεν θα τα νιωσεις
πριν λιγο παλι στο τηλεφωνο μου ελεγες οτι δεν εχεις τιποτα αλλα πια να δωσεις
Βαλε τελος λοιπον αν το θες στην ζωη μου ανοιχε μου να μπω μιλα λιγο μαζι μου
δως μου ενα λεπτο μην γυρνας απο την αλλη αφησε με να πεσω με ψηλα το κεφαλι
βαλε τελος λοιπον αν το θες στην ζωη μου
αν υπαρχει ευθηνη ειναι ολη δικη μου
στην υγεια σου θα πιω ενα ακομα μπουκαλι
μηπως ετσι ξεχασω πως τελειωσαμε παει.................
(πολλα μπουκαλια στον κιαμο εχουμε φαει με αυτο το κομματι ειμαι κατα βαθος ακομα σκυλι συνχωρηστε με).....
Νομιζω πως οσοι με ξερουν δεν θα χρειαστει καν να αναφερω τον ετερο α
πολυαγαπημενο μου φιλο Νικο κουρκουλη και το αφιερωμενο του.....
Αλλωστε ειχα την χαρα και την τιμη να το ακουσω σε πρωτη εκτελεση στην πρεμιερα του και απο τοτε εγινε απλα πολυλατρεμενο......

Μοτο μου δε εδω και πολυ πολυ καιρο ειναι δυο ακομα κομματα απο πολυ παλιαοτερες γενιες (τιν δικη μου δηλαδη χιχιχιχι)

Μιχαλης ρακιτζης-Δικος σου για παντα αλλα και Νικος πορτοκαλογλου-Τι σε νοιαζει εσενα

Παραθετω τετραστοιχο απο το δευτερο

Τι σε νοιαζει εσενα αν σε αγαπω,δεν θα μου πεις εμενα για ποιον θα ζω, δεν θα μου πεις εμενα για ποιον θα ζω...δικαιωμα κανενα δεν σου ζητω

Αν μπορουσα να γραφω αγαπημε διαχρονικα και μη θα ηθελα 8 βλοκ για να γεμισω.....
θα τελειωσω ομως με ενα κομματι που απλα εκτιμησα την στιγμη που μιξαρα την τελευταια μου συλογη
Eric Faber - Not Over
All this time
fighting your own mind
then you turn to call for destiny
Lack of spine
oh you think you’ll find
a way to figure out what’s meant to be

Refrain:
When you sleep at night
and everything seems so right
then you think it’s over
but it’s never over
All the times you lied
and every sign that you denied
you might think it’s over
but it’s never over

Watch your feet
how they miss the beat
a shame when you were first in line
for a better life when you close your eyes
I’m sorry but nothing here is yours for free

When you sleep at night
and everything seems so right
then you think it’s over
but it’s never over

Bonsai-Η τεχνη της ηρεμιας

Παντα μαγευομουνα απο την ανατολη και την ιαπωνικη παραδοση..
Θεωρω αυτουν τον πολιτισμο και τις αρετες του υποδειγμα και παραλληλη ουσιαστικα με την αρχαια ελληνικη ιστορια και πολιτισμο...
Ειναι ενας πολιτισμος που οι λεξεις τιμη φιλια ανδρεια εχουν πραγματικο νοημα μα πανω απο ολα ειναι ο πολιτισμος που εχει εξυψωσει την ηρεμια την τεχνη την δυναμη....
Μια απο τις αγαπημενες μου ανακαλυψεις ειναι και η αναπτηξη Bonsai...
Οι πιο πολλοι ελληνες ςχουν ακουσει αυτη την λεξη μονο στο KARATE KID οπου ο συμπαθεστατος Mijagi περναει μια εικονα ηρεμιας στον εφηβο μαθητη του βαζοντας τον να διαμορφωσει ενα πανεμορφο νεαρο Πευκο Νανο.
Πραγματικα μεγαλη ευθηνη η ανατροφη (και χρησιμοποιω σκοπιμα αυτη την λεξη) ενος Bonsai αλλα σε ανταμοιβει με ανειπωτη ομορφια και περιφανια το αποτελεσμα.....
τι ειναι ομως η τεχνη του Bonsai
Ανάμεσα στις τέχνες και τον απέραντο πλούτο του ανατολικού μυστικισμού συναντάμε μία η οποία, ακόμα και σήμερα, εξακολουθεί να είναι πολύ λίγο γνωστή στην Ευρώπη και σχεδόν άγνωστη στην Ελλάδα. Πρόκειται για την Τέχνη του Μπονσάι, δηλαδή για τη δημιουργία και την καλλιέργεια δέντρων νάνων.

Αλλά πώς ορίζεται ακριβέστερα ένα Μπονσάι; Γιατί, κακά τα ψέματα, το να έχει κανείς ένα δέντρο μέσα σε μία γλάστρα, έστω ρηχή, δεν κάνει αναγκαστικά ένα Μπονσάι. Ένα Μπονσάι είναι μία καλλιτεχνική απομίμηση ενός φυσικού δέντρου σε μικρογραφία. Μονάχα μπορεί να υπάρχει σ' ένα δοχείο. Είναι, στην ουσία, ένα έργο τέχνης φτιαγμένο από το ανθρώπινο χέρι, μέσα από λεπτό χειρισμό και ειδικές φροντίδες, για το οποίο χρησιμοποιούνται ως υλικό τα φυσικά φυτά. Πάνω απ' όλα είναι μία απατηλή εικόνα ενός πραγματικού δέντρου.

Το Μπονσάι είναι μια μορφή τέχνης. Όπως κάθε εικαστική τέχνη, περιέχει όλα τα ουσιαστικά αισθητικά στοιχεία: σύνθεση, ισορροπία, προοπτική, βάθος, υφή, χρώμα κ.λ.π. Η αναλογία μ' ένα τοπίο ζωγραφικής είναι κατάλληλη, με τη διαφορά ότι το έργο τέχνης του Μπονσάι ποτέ δεν είναι τελειωμένο. Είναι ζωντανό, έχει μια έντονη δυναμική που απαιτεί από τον καλλιτέχνη μία συνεχόμενη προσπάθεια και υπευθυνότητα. Χρειάζεται να διατηρείται συνέχεια, για να μη χάσει την ομορφιά και τη γοητεία του, και εφόσον τα δέντρα μπορεί να ζήσουν πολλούς αιώνες, το ζωντανό και δυναμικό αυτό έργο τέχνης κληρονομείται από γενιά σε γενιά.

Η λέξη bonsai είναι γιαπωνέζικη και σημαίνει "δέντρο νάνος σε ρηχό δίσκο". Είναι μία παραλλαγή της αντίστοιχης αρχαίας κινέζικης λέξης "Pen-Zin" που σημαίνει κάτι ανάλογο, δηλαδή "μικρό δέντρο νάνος". Έτσι, συνήθως πιστεύεται ότι η τέχνη του Μπονσάι ξεκίνησε στην Ιαπωνία, αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια. Ξεκίνησε στην Κίνα και υπάρχουν αναφορές ότι ήδη από το έτος 2000 π.Χ. οι Κινέζοι καλλιεργούσαν φυτά σε δοχεία ως τμήμα της κανονικής κηπουρικής τέχνης τους.

Οι Κινέζοι έχουν μια μακρόχρονη κηπουρική παράδοση. Ήταν ένας από τους πρώτους γνωστούς πολιτισμούς, μαζί με τον αιγυπτιακό και τον περσικό, που ανέπτυξαν σε μεγάλο βαθμό αυτή την τέχνη του εξωραϊσμού της Φύσης και την ικανότητα να δημιουργούν πανέμορφους κήπους. Μπορεί κανείς να παρακολουθήσει την ιστορία των πρώτων κινέζικων κήπων μέχρι τη δυναστεία Τσανγκ (6ος-7ος αιώνας π.Χ.).

Τα στοιχεία που έγινε δυνατό να συλλεχθούν γι' αυτό το μακρινό παρελθόν, και ιδιαίτερα για την τέχνη του Μπονσάι, είναι αυτά που μας κληροδότησαν οι αρχαίες παραδόσεις. Ήδη τα κινέζικα ζωγραφισμένα ρολά που χρονολογούνται στο 600 μ.Χ. παριστάνουν μικρογραφίες δέντρων σε όμορφα μικρά κεραμικά δοχεία. Πιθανόν ήταν Κινέζοι βουδιστές μοναχοί που τον 10ο ή 11ο αιώνα μετέφεραν στην Ιαπωνία το Μπονσάι ως θρησκευτικό αντικείμενο. Ο κινέζικος Βουδισμός, και ειδικά ο Βουδισμός Ζεν έδινε πολλή σημασία στην τέχνη του Μπονσάι, ως ένα ακόμα μέσο πνευματικής διαμόρφωσης των μοναχών. Πιθανόν λόγω της τεράστιας υπομονής και επιμονής που χρειάζονται για την άσκησή της.

Μπορεί κάποιος να αναρωτηθεί γιατί οι Αιγύπτιοι ή οι Πέρσες δεν ανέπτυξαν την τέχνη του Μπονσάι. Πιθανόν οφείλεται στο γεγονός ότι οι κήποι των πρώτων διέφεραν ριζικά από τους κήπους των Κινέζων. Ανάμεσα στους διάφορους λόγους αυτής της διαφοράς είναι ότι η Κίνα, σε αντίθεση με την Αίγυπτο ή την Περσία, ήταν πάντοτε πλούσια σε ντόπια φυτά και δεν χρειαζόταν να κάνει εισαγωγές. Ανάμεσα στις χώρες με ήπιο κλίμα, η Κίνα είναι εκείνη που έχει την πιο ποικίλη χλωρίδα, επίσης θαυμάσια βλάστηση σε βουνά και πεδιάδες. Οι Κινέζοι προσπάθησαν πάντοτε να μιμηθούν αυτή τη Φύση και να τη φέρουν κοντά, στα σπίτια τους. Οι άλλοι δύο πολιτισμοί ζούσαν, αντιθέτως, σ' ένα περιβάλλον πολύ πιο ξερό και προσπαθούσαν ώστε οι κήποι τους να ξεχωρίσουν από το περιβάλλον, δημιουργώντας μία εντελώς διαφορετική πραγματικότητα. Οι Κινέζοι μιμούνταν και ανέπτυσσαν τη φύση γύρω τους, ενώ οι Αιγύπτιοι και οι Πέρσες ήταν υποχρεωμένοι να αναπλάθουν ακριβώς την αντίθετη από αυτή που τους περιέβαλλε.

Οι Κινέζοι λοιπόν ήταν ένας από τους πρώτους λαούς που έμαθαν να εκτιμούν τη φυσική ομορφιά που υπήρχε γύρω τους και αυτό γίνεται έντονα αισθητό σε όλες τις μορφές τέχνης τους, από τη ζωγραφική και τη γλυπτική μέχρι τις τέχνες του πολέμου. Σε κανέναν άλλο πολιτισμό, από τη μακρινότερη αρχαιότητα, τα φυτά δεν είχαν έναν τόσο σημαντικό ρόλο. Υπάρχουν γραπτά του 5ου π.Χ. αι. που ήδη μιλούν για τις τεχνικές της μεταφύτευσης και για τα μπολιάσματα των δέντρων.

Ένα σημαντικό χαρακτηριστικό των κινέζικων κήπων, που επίσης καθρεφτίζεται στην αισθητική του Μπονσάι, είναι η απουσία τυπικότητας. Αυτό το στοιχείο μπαίνει σε πλήρη αντίθεση με την αρχιτεκτονική και τις άλλες πολιτισμικές τους εκφράσεις, γεγονός που ξενίζει πολύ τους Δυτικούς. Αυτό όμως εξηγείται λογικά, εφόσον οι Κινέζοι είναι ένας πολύ πρακτικός λαός. Διαλέγουν διάφορους κανόνες αν τους είναι χρήσιμοι, και αν όχι, τους αλλάζουν με άλλους. Αυτός ο τρόπος συμπεριφοράς έχει μία φιλοσοφική βάση: Για τον κινέζο οι γεωμετρικοί κανόνες φυλάγονται για εκείνους τους τομείς που εκφράζουν ανθρώπινες σχέσεις. Σχετικά με τον κόσμο της φύσης πιστεύουν ότι το καλύτερο είναι να αφήσουμε τα πράγματα να ακολουθήσουν τη δική τους φυσική τροπή. Έτσι, ενώ στα σπίτια τους και στις σχέσεις μεταξύ τους ακολουθούν την κομφουκιανή ηθική, στις σχέσεις τους με το περιβάλλον, τη Φύση και ειδικά με τα φυτά εφαρμόζουν τις γραμμές της Ταοϊκής φιλοσοφίας.

Η ΑΘΑΝΑΣΙΑ, ΤΟ ΙΕΡΟ ΒΟΥΝΟ ΚΑΙ ΤΟ BONSAI

Στην Κίνα ο συμβολισμός του Βουνού είναι εξαιρετικής σημασίας. Το βουνό θεωρείται ότι είναι η ενεργειακή αποθήκη του Σύμπαντος και η κορυφή της δύναμης και της εξουσίας όπου κατοικούν οι θεοί, συγκεκριμένα οι λεγόμενοι 8 Αθάνατοι. Να λείπει το βουνό σ' έναν καθώς πρέπει κινέζικο κήπο ήταν κάτι το αδιανόητο.

Αυτός ο σεβασμός στο βουνό οδήγησε στη λατρεία των βράχων, που έφτασε στο αποκορύφωμα κατά τη δυναστεία Τανγκ (600-900 μ.Χ.).

Σημαντικός ρόλος σ' αυτή τη θρησκευτική αντίληψη για την ιερότητα του βουνού έπαιξε ο Ταοϊσμός. Τα βουνά ξυπνούν μία αίσθηση για το μακρινό, το αιώνιο, το σταθερό και αμετακίνητο, για το παντοδύναμο. Και αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο οι Ταοϊστές έβλεπαν τη σχέση του Ανθρώπου με το Σύμπαν.

Σ' αυτό το πλαίσιο, το γεμάτο μαγεία και μυστικισμό, αναπτύχθηκε ο μύθος των "Αθανάτων" ή Hsien. Λέει ότι υπάρχουν 8 Αθάνατοι (οι Part- Hsien) που ζουν στα βουνά οι οποίοι πού και πού επισκέπτονται τους ανθρώπους ή επιτρέπουν στους άξιους ανθρώπους να τους επισκεφθούν στο βουνό. Και τότε μπορεί να τους χαρίσουν το μυστικό της αθανασίας. Ειδικά οι Ταοϊστές, που είχαν βάλει ως στόχο την κατάκτηση της αθανασίας, τους λάτρευαν πολύ και συνεπώς σέβονταν τα βουνά και όλα τα όντα που κατοικούν σ' αυτά.

Οι Ταοϊστές έπαιξαν έναν πολύ σπουδαίο ρόλο στην ανάπτυξη της τέχνης του Μπονσάι, γιατί καθώς έκαναν τις αλχημικές τους έρευνες (οι Ταοϊστές ήταν φημισμένοι αλχημιστές, μάγοι και γιατροί) με ορυκτά, μέταλλα και φυτά, με την ελπίδα να βρουν το ελιξίριο της αθανασίας (1), συγκέντρωσαν ένα μεγάλο πλούτος γνώσεων για φυσική ιατρική και θεραπευτικά βότανα. Για παράδειγμα, ανακάλυψαν έναν μύκητα που έλεγαν ότι μπορούσε να επιμηκύνει τη ζωή, όπως υπάρχουν άλλοι που μπορούν να προκαλέσουν παραισθήσεις. Σε μερικές αρχαίες ζωγραφιές φαίνονται ταοϊστές μοναχοί που κρατούν αυτόν το μύκητα στο ένα χέρι και μια μικρογραφία του Ιερού Βουνού στο άλλο. Αυτά τα σύμβολα σε μικρογραφία είχαν τεράστια σημασία, γιατί οι Κινέζοι φιλόσοφοι πίστευαν ότι σμικρύνοντας ένα αντικείμενο, θα μπορούσαν να χειριστούν άνετα όλες του τις ιδιότητες και μαγικές δυνάμεις. Οι πρακτικές σμίκρυνσης και μικρογράφησης είχαν μεγάλη σχέση με τις μαγικές τέχνες και την αναζήτηση της αθανασίας.

Η έννοια της αθανασίας στην Κίνα περισσότερο έχει σχέση με τη μακροζωία (δηλαδή την παράταση της ζωής για μερικούς ακόμα αιώνες), παρά με τη δυτικοχριστιανική αντίληψη που αντιλαμβάνεται την αθανασία ως τη δυνατότητα να ζήσει κανείς για πάντα στην Άλλη Ζωή.

Οι Ταοϊστές ανέπτυξαν λοιπόν την τέχνη της σμίκρυνσης του μεγέθους και της επιμήκυνσης της ζωής των δέντρων, κλαδεύοντας ρίζες και κλαδιά, συρματώνοντας κορμούς και καθυστερώντας την άνοδο και την κυκλοφορία των χυμών τους, με τον ίδιο τρόπο που έκαναν πιο αργό το ρυθμό της αναπνοής του σώματός τους για να μακραίνουν τη διάρκεια της ανθρώπινης ζωής. Κατά κάποιο τρόπο αυτά τα δέντρα νάνοι ήταν μια αντανάκλαση των γέρικων και συστρεφόμενων εικόνων των ίδιων των Ταοϊστών φιλοσόφων αλχημιστών.

Αργότερα, η τέχνη του Μπονσάι, γεμάτη μυστικισμό και φιλοσοφία, εξαπλώθηκε στις αυλές και στα μοναστήρια, ειδικά στα βουδιστικά, ώσπου μεταφέρθηκε από βουδιστές μοναχούς στα νησιά της Ιαπωνίας, στα οποία θα φτάσει στο απόγειό της και θα διατηρηθεί ως τις ημέρες μας. Σήμερα η Ιαπωνία είναι η κατ' εξοχήν χώρα του Μπονσάι, αν και στην Κίνα τελευταία, παρ' όλη την πολιτιστική καταστροφή του '60, ξαναγεννιέται το ενδιαφέρον γι' αυτή την παλαιά παραδοσιακή τέχνη.

ΔΗΜΙΟΥΡΓΩΝΤΑΣ ΕΝΑ ΜΠΟΝΣΑΙ

Παραδοσιακά υπάρχουν δύο βασικές σχολές για τη δημιουργία και συντήρηση των Μπονσάι. Η μία, η παλαιότερη, που αναπτύχθηκε στη Βόρεια Κίνα, θεωρεί ότι για τη δημιουργία του Μπονσάι χρειάζονται ειδικές τεχνικές φροντίδες όπως π.χ. η τοποθέτηση συρμάτων ή βαριδιών για να δοθούν περίεργα σχήματα στα κλαδιά. Η άλλη, του Νότου, η λεγόμενη Lignan, πιστεύει ότι τέτοιες μέθοδοι είναι αντιφυσικές και προτιμάει να επέμβει ελάχιστα. Απλώς ενεργεί μονάχα με το σύστημα του "άφησε να μεγαλώσει και μετά κλαδεύεις", επιτρέποντας στο δέντρο να μεγαλώσει όπως θέλει, με φυσικό τρόπο.

Από τη μακρινότερη αρχαιότητα, μέχρι και σήμερα ακόμη στην Ιαπωνία, τα Μπονσάι μαζεύονταν από τους απότομους γκρεμούς και τις ανεμοδαρμένες βουνοκορφές. Οι δύσκολες, αυστηρές κλιματολογικές και περιβαλλοντικές συνθήκες ανάγκασαν πολλά από αυτά τα δέντρα να μεγαλώσουν ελάχιστα, παρουσιάζοντας συγχρόνως περίεργα, παραμορφωμένα και ταλαιπωρημένα σχήματα. Βεβαίως η συλλογή τέτοιων περιπτώσεων έχει πολλές δυσκολίες και ελάχιστες πιθανότητες επιβίωσης, όταν το δέντρο μεταφυτευτεί στις "πολιτισμένες" συνθήκες των μολυσμένων πόλεών μας. Γι' αυτό προτιμούνται άλλες μέθοδοι για τη δημιουργία ενός Μπονσάι.

Οι βασικότερες μέθοδοι είναι ξεκινώντας από σπόρο (απαιτεί μεγάλη υπομονή και επιμονή, αλλά έχει τα καλύτερα ίσως αποτελέσματα), από έτοιμα δενδρύλλια αγορασμένα σε φυτώρια, από μόσχευμα και από μπόλια ή καταβολάδες. Διαλέγονται και κλαδεύονται ή/και συρματώνονται επί χρόνια, έτσι ώστε να δείχνουν σαν να τα έχουν δείρει καταιγίδες και θύελλες, ενώ στην πραγματικότητα πέρασαν σχεδόν όλη τους τη ζωή προφυλαγμένα σε μία ρηχή γλάστρα στον κήπο ή στο σπίτι μας. Το πιο σημαντικό ίσως στην τέχνη του Μπονσάι είναι να κατορθωθεί αυτή η απομίμηση της πραγματικότητας, όπως επιχειρεί να κάνει και κάθε άλλη τέχνη. Έτσι, το αισθητικό αποτέλεσμα είναι πλήρες, όταν κάποιο δέντρο νάνος Μπονσάι μοιάζει πραγματικά μ' ένα δέντρο δαρμένο από τον άνεμο και με μεγάλη ηλικία.

Η καλλιέργεια και η φροντίδα του Μπονσάι είναι μία πολύ χαλαρωτική απασχόληση, που βάζει την ψυχή σε επαφή με τη φύση. Ο διάλογος και ο διαλογισμός με το Μπονσάι επιτρέπει τη δημιουργία ενός πνευματικού δεσμού ανάμεσα στον καλλιτέχνη και το έργο του, που έτσι βοηθάει τη φύση να αναπτυχθεί, και η φύση θα τον βοηθήσει χαρίζοντάς του την ομορφιά και τη δύναμη του Μπονσάι. Και μόνο να παρατηρήσει κανείς μερικά καλοφτιαγμένα Μπονσάι, αρκεί για να αισθανθεί αμέσως μεγάλη εσωτερική γαλήνη και ηρεμία. Για την πλήρη αισθητική επιτυχία χρειάζεται επίσης να ληφθεί υπ' όψιν το μέγεθος, το σχήμα και το χρώμα της ρηχής γλάστρας, ώστε να βρίσκεται σε αρμονική ισορροπία με το σχήμα και το μέγεθος του Μπονσάι.

Για να μπορέσει το δέντρο να επιβιώσει είναι σημαντικό να φτιαχτεί το σωστό μίγμα από χώμα (συνήθως με τύρφη, άμμο, καστανόχωμα, κοκκινόχωμα, σε διάφορες αναλογίες, μαζί με λίγη κοπριά, στάχτες, κατακάθια από καφέ, ρινίσματα σιδήρου και κερατόσκονη που θα προμηθεύσουν τα απαραίτητα θρεπτικά στοιχεία αργής διάλυσης). Επίσης είναι σημαντικό να διατηρηθεί πάντα η κατάλληλη ισορροπία στην υγρασία του χώματος και του φυλλώματος, ώστε να μη σαπίσουν οι ρίζες από υπερβολή στο νερό, αλλά ούτε και να βρεθεί ποτέ στεγνό -με εξαίρεση τα πεύκα- όπως επίσης να διατηρείται ο σωστός ρυθμός στις τακτικές λιπάνσεις. Το κλάδεμα των περιττών κλαδιών ή εκείνων που ξεφεύγουν από το επιθυμητό σχήμα, καθώς και των ριζών, με ετήσια τακτικότητα αλλά στην κατάλληλη εποχή, θα συμβάλουν αποτελεσματικά τόσο στη διατήρηση της υγείας του Μπονσάι όσο και στη διατήρηση ή και σμίκρυνση του μεγέθους των φύλλων.

ΤΑ ΔΙΑΦΟΡΑ ΣΤΥΛ

Υπάρχουν ολόκληρα βιβλία που μιλούν για όλα αυτά τα στοιχεία καλλιέργειας και φροντίδας των Μπονσάι, καθώς και για τα διάφορα στυλ στα οποία μπορεί να διαμορφωθεί το σχήμα ανάπτυξής τους, αλλά σ' αυτό το σύντομο άρθρο θα περιοριστούμε στα πιο βασικά.

Από παλιά παρουσιάστηκε η ανάγκη να ταξινομηθούν τα Μπονσάι σε μερικά βασικά στυλ ή ομάδες, με σκοπό να μπορούν να περιγραφούν πιο κατάλληλα ως προς τη σχέση με το φυσικό πρότυπό τους. Αυτές οι αρχικές ομάδες είναι σήμερα γνωστές ως τα κύρια κλασικά στυλ. Υπάρχουν γύρω στα 30 αναγνωρισμένα στυλ, αλλά τα πιο βασικά και συνηθισμένα είναι τα εξής:

1.- Το τυπικό όρθιο, που είναι κατακόρυφο, με τριγωνικό περίγραμμα. Είναι το στυλ με τους περισσότερους κανόνες και περιορισμούς. Για παράδειγμα, το πρώτο κλαδί πρέπει να ξεκινήσει από τη βάση στο 1/3 του συνολικού ύψους του Μπονσάι, η διάταξη των κλαδιών πρέπει να είναι κωνική και με σαφώς καθορισμένες αποστάσεις μεταξύ τους κ.λ.π.

2.- Το άτυπο όρθιο χαρακτηρίζεται από ένα σχήμα σαν ελαφρό "S" στον κορμό, με κλίση ανάμεσα στις 10 με 20 μοίρες από την κάθετη. Αυτό το γεγονός επιτρέπει μεγαλύτερη ελευθερία σχεδιασμού και αποδέσμευση από τους πολύ αυστηρούς κανόνες του τυπικού όρθιου στυλ. Ένας χρυσός κανόνας όμως υπάρχει: να μην ξεκινούν ποτέ κλαδιά από το εσωτερικό μέρος των καμπυλών του κορμού. Η γενική σιλουέτα του δέντρου πρέπει επίσης να είναι κωνική.

3.- Το επικλινές, που ονομάζεται έτσι για τη γενική έντονη κλίση του δέντρου, μεταξύ 40 και 45 μοίρες από την κάθετη. Απαραίτητη προϋπόθεση γι' αυτό το στυλ είναι να φαίνεται στην επιφάνεια του εδάφους μία γερή και απλωμένη ριζική βάση, για να μη δώσει την εντύπωση της αστάθειας. Τα κλαδιά του δεν πρέπει να έχουν κλίση προς τα πάνω, αλλά καλύτερα να κλίνουν ελαφρώς προς τα κάτω.

4.- Το στιλ "καταρράκτης", με την παραλλαγή του "ημικαταρράκτη", είναι πολύ παλιό κινέζικο στυλ και το εμπνεύστηκαν από τα δέντρα που μεγαλώνουν σε γκρεμούς και στα κοιλώματα των βράχων. Πρέπει να έχει ένα κοντό κωνικό κεφάλι, αλλά μ' έναν κορμό αρκετά χοντρό, καμπυλωμένο όσο το δυνατόν πιο κοντά στο χείλος της γλάστρας, με τα κλαδιά του να πέφτουν κάτω από το επίπεδο του χώματος. Αν όμως παραμένει οριζόντια, παράλληλα με το έδαφος, ονομάζεται "ημικαταρράκτης". Η ευαισθησία και η μαγεία που περικλείει αυτό το στυλ το κάνουν ένα από τα δυσκολότερα αλλά και συγχρόνως από τα πιο όμορφα.

5.- Το στυλ "δαρμένο από τον άνεμο" προσπαθεί να αναπαράγει το οπτικό αποτέλεσμα ενός δέντρου που συνέχεια δέρνεται από τους δυνατούς ανέμους. Η καμπύλωσή του εκφράζει την επιμονή του να επιβιώσει πέρα από κάθε δυσκολία. Ο κορμός και τα κλαδιά του έχουν την κλίση τους προς μία μόνο κατεύθυνση, αυτή του ανέμου. Ένα τέτοιο Μπονσάι είναι ένα σύμβολο δύναμης και επιμονής μπρος στις αναποδιές της ζωής.

6.- Το "λογοτεχνικό" είναι επίσης από τα παλαιότερα και δυσκολότερα στυλ. Δημιουργήθηκε από μερικούς λόγιους "μανδαρίνους" της κινέζικης αυλής, όταν αηδιασμένοι από την παρακμή της εποχής (4ος-5ος αι. μ.Χ.), έφυγαν μοναχοί στα βουνά για να αποκαταστήσουν την επαφή τους με τη φύση, την αγνότητα και το θείο και να περάσουν εκεί τα τελευταία χρόνια της ζωής τους. Η προτίμησή τους ήταν τα μοναχικά δέντρα, μεγαλωμένα σε απόκρημνα μέρη, με ασυνήθιστα χαρακτηριστικά λόγω των υπερβολικά σκληρών κλιματολογικών συνθηκών. Το κύριο σημείο σ' ένα τέτοιο Μπονσάι είναι οι λεπτές συστροφές του κορμού ο οποίος έχει ελάχιστο φύλλωμα, ίσα-ίσα για να φαίνεται ότι είναι ζωντανό.

7.- Το στυλ του σχισμένου κορμού δεν ακολουθεί κανέναν προδιαγραμμένο κανόνα σχεδιασμού. Ο σχισμένος κορμός δίνει την εντύπωση μεγάλης ηλικίας, αλλά απαιτεί πολλή προσοχή από τον καλλιτέχνη για να αποφύγει να σαπίσει το νεκρό ξύλο.

8.- Το στυλ με εκτεθειμένες ρίζες (παραλλαγή οι ρίζες πάνω σε βράχο) είναι επίσης από τα πιο εντυπωσιακά. Οι ρίζες αναπτύσσονται ελεύθερα πάνω στο έδαφος, θυμίζοντας εκείνα τα μεγάλα τροπικά δέντρα που φυτρώνουν σε βάλτους, με ρίζες που υψώνονται πάνω από το επίπεδο του εδάφους και του νερού.

9.- Το στυλ "σκούπα" είναι επίσης πολύ κλασσικό, αλλά και πολύ φυσικό, γιατί τα περισσότερα δέντρα στη φύση υιοθετούν αυτό το σχήμα. Ο κορμός είναι ίσιος και τα κλαδιά τακτοποιούνται προς τα πάνω σαν μία ανάποδη σκούπα. Εδώ η κύρια γοητεία είναι το λεπτεπίλεπτο πλέγμα των κλαδιών, που κυρίως το χειμώνα στα φυλλοβόλα δέντρα μπορεί να δείχνει πανέμορφο.

10.- Το στυλ του διπλού, τριπλού ή πολλαπλού κορμού, που αποτελείται από 2, 3 ή περισσότερους κορμούς οι οποίοι ενώνονται στη βάση. Δεν πρέπει να έχουν την ίδια διάμετρο ούτε το ίδιο ύψος. Αν η διαφορά μεταξύ τους είναι μεγάλη, ονομάζονται "πατέρας και γιος/γιοι", αν είναι μικρή, "μητέρα και κόρη/κόρες".

11.- Το συνδεμένο από τις ρίζες, όπου υπάρχουν μερικά ατομικά δέντρα σε ομάδα αλλά η ρίζα τους είναι κοινή. Αυτό το στυλ μοιάζει με το στυλ σε ομάδα, με τη διαφορά ότι τα δέντρα δεν είναι πραγματικά ανεξάρτητα.

Τέλος, υπάρχουν τα διάφορα στυλ σε ομάδα, σαν τοπία, σαν μικρό άλσος ή δασάκι, από μερικά δεντράκια που δίνουν την εντύπωση ενός μακρινού δάσους ή τοπίου. Τα δέντρα πάντα υπάρχουν σε μονό αριθμό, γιατί οι ζυγοί στην Κίνα και στην Ιαπωνία θεωρούνται αριθμοί της κακοτυχίας, και συγκεκριμένα το 4 είναι ο αριθμός σύμβολο του θανάτου. Αυτά είναι πολύ δύσκολα στυλ για τους αρχάριους, λόγω της περιπλοκότητας στη χρήση της προοπτικής και της οπτικής για να πετύχουμε το σωστό αισθητικό αποτέλεσμα.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Από την τέχνη του Μπονσάι μπορεί κανείς να πάρει αρκετά διδάγματα και πολλές ευχάριστες στιγμές. Χαλάρωση, ηρεμία, δυναμική αισθητική, ομορφιά, ακόμα και μαθήματα παιδαγωγικής ψυχολογίας, γιατί κάθε δέντρο εκφράζει ένα διαφορετικό χαρακτήρα, τον οποίο ο καλλιτέχνης μπορεί να μάθει να διορθώνει, να βελτιώνει, να εκπαιδεύει. Γιατί κατά την αρχαία ανατολική φιλοσοφία έχουν και τα δέντρα μία ψυχή.

Αλλά από όλες αυτές τις αρετές και τις διδασκαλίες που μπορεί να μας προσφέρει ένα Μπονσάι, ίσως μία είναι αυτή που ξεχωρίζει. Η τέχνη του Μπονσάι μας δίνει την υπομονή, μία αρετή που σήμερα χρειάζεται ιδιαιτέρως σ' αυτή την κοινωνία της βιασύνης, του "όλα fast". Η υπομονή είναι μια αρετή που μας κάνει να γινόμαστε καλύτεροι και ανώτεροι κάθε μέρα, γιατί δεν περιμένουμε τα γρήγορα αλλά εφήμερα αποτελέσματα που επιδιώκει ο σύγχρονος κόσμος. Η προσπάθειά μας είναι συνεχόμενη, χωρίς να υποκύπτουμε σε απογοητεύσεις, χωρίς να κάνουμε ποτέ ούτε βήμα πίσω στα ήδη κατακτημένα. Οι Κινέζοι βουδιστές έλεγαν ότι η υπομονή είναι το κλειδί για τη Νιρβάνα, το κλειδί για την Ευδαιμονία. Και ίσως εξαιτίας αυτής της σημερινής έλλειψης υπομονής και επιμονής να υπάρχουν τόσοι άνθρωποι δυστυχισμένοι στον πλανήτη μας. Η Τέχνη του Μπονσάι μπορεί λοιπόν, όπως έκανε και πριν από αιώνες στην Ανατολή, να βοηθήσει το σύγχρονο άνθρωπο να εναρμονιστεί καλύτερα με τη φύση και να γίνει πιο ευτυχισμένος, αναπτύσσοντας πολλές αρετές.

Και ενα δειγμα απο την προσωπικες μου καταθεσεις ψυχης

Serissa-Το δενδρο των χιλιων Νυχτων - Αγαπημενο για τα πανεμορφα λευκα του λουλουδια (η φωτογραφια ειναι κακη αλλα δεν μπορουσα καλυτερη με σπασμενο ποδι ειναι αδυνατον να στυριχτω)


Jiniper- Το πευκακι του Karate kid
Μικρο και περηφανο σε σχημα ανεμοδαρμενου μεγαλου δενδρου θυμιζει ανθρωπο που οσο και εαν τον χτυπησαν ακομα αναπτυσεται ...Το πιο ευαισθητο απο ολα μιας που μια πολυ μικρη αλλαγη στις καιρικες συνθηκες μπορει να το σκοτωσει

ligustrus sinesis Σε μαγευει η απλοτητα του δεν εχει τιποτα εντυπωσιακο πανω του και ομως κερδιζει το βλεμα σου.κερδιζει την καριδα σου με την αρμονικη του αναπτηξη..Απολυτα προσαρμοσημο σε ολα τα περιβαλοντα και πολυ ανθεκτικο

Καθηλωμενος!!!!!!!

Καλη χρονια και χρονια πολλα αγαπημενοιμου Bloggers....
Μετα απο περιπου 1 μηνα επεστρεψα και εγω στα γνωστα μας στεκια εδω στην blogοσφαιρα και το κακο ειναι πως το νεο ετος δεν μου μπηκε και με τους καλυτερο τροπο(αμ δισεκτο δεν ειναι τι περιμενες να παει καλα να μου πεις)
11-1-2008 και ωρα 09:15...Αλλη μια τυπικη ημερα στην δουλεια με ενα κακο προαισθημα ομως.....Παρα πολυς ασχετος κοσμος μεσα στον κατανεμητη και η δουλεια γινεται δυσκολη ως και αδυνατη..... Κανω μια ποα τις συνηθισμενες κινησεις καθημερινη θα ελεγα.Ανεβαινω σε μια σκαλα υψους περιπου 5 μετρων για να συνδεσω ενα Adsl με το Dslam και στην συνεχεια με τον πελατη.... οταν ξαφνικα η σκαλα χανεται κατω απο τα ποδια μου....Στα δεκατα του δευτερολεπτου που ακουλουθησαν δεν προλαβαινω να σκεφτω πολλα και ολα σβηνουν για λιγο τριγυρω μου.... Το μονο που σκεφτομαι οι ανθρωποι που αγαπαω και μια ευχη...Θεε μου κανε να μην χτυπησω στο κεφαλι...Στην δουλεια μου αυτος ειναι ο μεγαλυτερος μας φοβος.... Το υψος με την ελλειψη χορου (μιας που παντου υπαρχουν σιδεριες και μηχανηματα σε Rack) κανου μια πτωση πολυ επικινδηνη ακομα και για την ζωη σου εαν εισαι υπερβολικα ατυχος...
τα δεκατα περνανε και βρισκομαι στο εδαφος με μια και μονη εντικτωση αντιδραση...να κρατηθω απο οτι μπορουσα κατα την πτωση...
Το μονο που αισθανομαι ενας τρομερος πονος στο αριστερο μου ποδι και φωνες απο παντου.....επεσε επεσε απο την σκαλα.....
Τι ειχε γινει....
Ενας συναδερφος δεν προσεχε πως ημουν πανω στην σκαλα και ετσι την εσυρε βγαζοντας με εκτος ισσοροπιας και αφηνοτας με στο κενο απο υψος 5 περιπου μετρων..Τυχερος στην ατυχια μου πιαστικα απο καπου και ισιωσα το κορμι μου με αποτελεσμα να πεσω με τα ποδια και οχι με το κεφαλι η την μεση.....
τα λεπτα που περνανε αγχωτικα μου βγαζουν τα παπουτσια και το αριστερο μου ποδι ειναι καταμαυρο και πρισμενο στον αστραγαλο...μα το σοκ ακομα δεν με αφηνει να νιωσω τον πονο....
ασθενοφορο και αμεσως σχεδον στο κατ....
Ραγισμα στο αστραγαλο και πιθανη ριξη συνδεσμον η διαγνωση.....
Ζημια μικρη για το πεσιμο που εκανα μα αρκετα μεγαλη για εναν ανθρωπο που ειναι υπερκινητικος και δεν μπορει να κατσει ακινιτος δευερολεπτο...και τωρα....γυψος και κρεβατι......κανεις δεν μπορει να πει εαν θα καταφερω να ξαναπερπατησω σε 15 μερες η σε 2 μηνες μιας που ακομα δεν εχω κανει την απαραιτητη μαγνητικη για να δουμε το μεγεθος της βλαβης στους συνδεσμους .....
Πολυ κακο απο το τιποτα απο μια απροσεξια ενος ανθρωπου εμπειρου σε αυτη την δουλεια....
Το συμπερασμα....η ασφαλεια στην εργασια ειναι αυταπατη...Τα τεχνικα μεσα προστασιας του εργαζομενου ανυπαρκτα και μονο η θεα τυχη αποφασιζει εαν θα γυρισουμε καθε μερα σπιτι μας αρτιμελης η οχι...Και να σκφτειτε πως ι δικη μου δουλεια δεν θεωρειται με μεγαλο βαθμο επικινδυνοτητας....Δηλαδη η πιθανοτητα εργατικου ατυχηματος ειναι ακτω απο 3%.....
γιατι τα γραφω ολα αυτα....
1.-να αφυπνιστουμε ολοι...κανεις δεν ξερει απο που θα του ερθει ειμαι 30 χρονον εχω κανει τα πιο Extreme πραγματα στην ζωη μου και ποτε δεν ειχα σπασει ακρο μεχρι σημερα
2.Να σκεφτουμε ...... Η καθε μας μερα μπορει να ειναι η τελευταια μας ζηστε την

Απολογισμος

Να λοιπον που ενας χρονος ακομα περασε....με τα καλα του και τα κακα του αλλα περασε.....
Και εγω εδω πλεον πιο οριμος και κατασταλαγμενος με αποσταση απο τα γεγονοτα που με σημαδεψαν αυτον τον χρονο να γραφω εναν μικρο απολογισμο τι εχασα και τι κερδισα φετος....
Δυσκολο να πεις ενα ημουν με τους χαμενους η τους κερδισμενους αυτης της χρονιας μαλλον απο τους κερδισμενους....
και λεω κερδισμενος γιατι εγιναν πολλα ξεκαθαρισματα.....
τι κερδισα λοιπον......
1. Ηρεμια επιτελους τα πραγματα πηραν τον δρομο τους και εγω επιτελους μπορω να ανασανω ελευθερος απο βαρη και απο αγωνιες.....
Τα επαγγελματικα δειχνουν αν εχουν σταθεροποιηθει
Τα συναισθηματικα εχουν ηρεμησει
Τα οικογενειακα παραμενουν σταθερα μα δεν με πολυνοιαζει κιολας
Κανω σχεδια για το δικο μου σπιτι
και κερδισα και κανα δυο φιλους μεσα στην μαυρη περιοδο που περασα απο τον ιουνιο μεχρι και τα μεσα Σεπτεμβριου....
Βρηκαμε λυσεις με την συντροφο μου που για να ειμαι ειλικρηνης την ειχα παραμελησει αρκετα τον τελευταιο χρονο..... ουσιαστικα ξαναγνωριζομαστε τωρα και περναμε οσο καιρο μας περισσευει μαζι....
αλλαξα τα παντα γυρω μου περιβαλον εμφανιση γυρισα πισω στα γνωριμα μου στεκια στους γνωριμους μου ανθρωπους στις παλιες μου παρεες μα τωρα τα πραγματα δειχνουν πιο ουσιαστικα......

Τι εχασα τωρα..... Χμμμμ δυσκολο να πω πια.....
Σιγουρα εχασα πολυ απο την αξιοπρεπια μου εκεινη την περιοδο σιγορα εχασα την αυτοεκτιμηση μου.......
Σιγουρα εχασα τα προσωπεια μου αλλα αυτο δεν ειναι απαραιτητα κακο.....
Εχασα ομως και ανθρωπους που τους αγαπω και θα ηθελα να εχω στην ζωη μου....
Εδω θα μου πεις εσυ εκανες τις λαθος επιλογες πως τους ηθελες στην ζωη σου και ενω θα μπορουσες να τους εχεις φιλικα τα εκανες σκατα και εβαλες το πουλι σου εκει που δεν επρεπες.Το ξερω μαλακια μου και δεν εχω δικαιωμα να μιλαω......
Μα αυτο δεν αλλαζει το γεγονος πως ακομα νοιαζομαι και ποναω οταν πιανουν οι αισθησεις μου πως πονανε εκεινοι....
Γενικα παντα με ποναγε η σιωπη......

Τι θα αλλαζα απο αυτα που εζησα φετος?????
η απαντηση ειναι τιποτα...παρολο τον πονο το δακρυ που ενιωσα αλλα και προκαλεσα δεν θα αλλαζα ουτε μια στιγμη απο ολα οσα εγιναν φετος...με διδαξαν πολλα και ακομα με διδασκουν.....
Ισως μονο ενα πραγμα δεν θα ειχα πει τοσα ψεματα......μα χωρις αυτα δεν θα υπηρχε η φυσικη συνεχεια που μας εφερε μεχρι εδω.....
Και τωρα κατω απο τα φωτα της πολης αυτης της ομορφης πλανευτρας ολοι μας περπαταμε διαφορετικα ....κανεις μας δεν ξεχασε εστω και εαν ολοι μας συεχισαμε τις ζωες μας....
Γιατι αυτο ειναι το μαγικο με την ζωη...Οσο και εαν θελουε ωρες ωρες να σταματησει αυτη συνεχιζει αδιακοπη δινοντας μας σαν δωρα στιγμες που για εμας και μονο γινονται παντοτινες......

Σας επριξαν στην δουλεια χριστουγενιατικα?????

Ποπο τι παλιοκατασταση και αυτη...
Το να δουλευεις ολη την ημερα με θεα την ηρακλειου εναν απο τους εμπορικοτερους δρομους τετοιες μερες ειναι το λιγοτερο σπαστικο
και να μην σταματανε να χτυπανε τα τηλεφωνα ενω εσυ χαζευεις τον κοσμο που περναει και ψωνιζει τον στολισμο τις βιτρινες και να εχεις να κανεις με κωδικες Dslam και βλαβες τηλεφωνιας παροχων.....
Σημερα με πηρε τηλεφωνο ενα βλαμενο απο την Hol εκ μερους της Vodafone και μιας αλλης χαοεταιριας παροχων.....
Το παλικαρι ηξερε απο Dslam τεχνολογια οσο εγω ξερω απο καρδιοχειρουργικη και μαλιστα το επαιζε και παντογνωστης............μετα απο μια ωρα προσπαθειας να του δωσω να καταλαβει οτι δεν εμαθε στο πανεπιστημιο 4 χρονια επειδη η γκομενιζε η πολυ απλα δεν πηγε ποτε και αλλη μια ωρας κλαψας οταν επιτελους καταφερε να κανει το διαγνωστικο του να δουλεψει και ανακαλυψε πως η μαλακια ηταν στο κεντρο τους και οχι στο δικο μου λογικο ηταν να τον κραξω και να τον γειωσω κανονικοτα..........θεε μου ποσο ακομα θα ανεχομαι το καθε τυχαρπαστο παιδακι που επειδη του δωσανε μια τετραωρη θεσουλα και 400 ευρω νομιζει πως εγινε τελειος επαγγελματιας και δεν ακουει κανεναν αλλο ως ποτε θα με τιμωρεις ετσι??? Γενικως τις τελευταιες μερες ο γιατρος μου συνεστησε ενα νεο φαρμακο μπας και νιωσω καλυτερα και λεω να τον ακουλουθησω!!!!!!!!!!


Αντε και καλες γιορτες 10 μερες εμειναν για την αδεια !!!!!!!!!!!!

Σημαντικοτερες στιγμες στην ζωη μου

Παιρνοντας και εγω πασσα απο καπου και επειδη πραγματικα το θεωρησα πιασαρικο σαν θεμα θαθελα να παραθεσω και εγω καποιες απο τις στιγμες που θεωρω σημαντικες στην ζωη μου. Οχι πως θεωρω πως υπαρχει κατι σημαντικο για να αναφερω απλα ειναι τοσες οι μεταβολες που περασε η ζωη μου τα τελευταια 10 χρονια που θεωρω πως ειναι καλο να κανω και εγω εναν μικρο απολογισμο. Τα θετω με ημερολογιακη σειρα και οχι με σειρα προτεραιοτητας γιατι απλα ολες τις στιγμες που θα αναφερω θεωρω πως ειχαν ισοβαρη σημασια για την ζωη μου

1. Η πρωτη μερα που επαιξα ποτε μουσικη μπροστα σε κοινο....ηταν της Αγ.Αικατερινης του 1994 πιστιρικας ακομα εκανα τα πρωτα μου εγκαινια σαν Resident Dj σε ενα μαγαζι στο χαλανδι.
Σημαντικο για μενα γιατι για πρωτη φορα με εμπιστευονταν για κατι ενιωθα σαν ψαρι εξω απο το νερο μα πολυ περηφανος ¨)
2.Η αμηχανια μετα την πρωτη φορα...μαθητης γυμνασιου ακομα εγινε ουσιασικα κατα λαθος με μια συμαθητρια μου .....παγωμαρα μετα.......
3.Ο τραυματισμος μου στους αγωνες Tae KWO Do το 1998......Πρωτη φορα ενιωσα τοσο πονο και ταπεινωση μαζι....μετα απο αυτο δεν ξαναπαλεψα σχεδον ποτε.
4.Η ημερα που πετυχα στην Ικαρων.......παρολο που τα παρατησα αμεσως ηταν ο πρωτος ουσιασικα στοχος που ειχα βαλει κοντρα στους δικους μου και τον ειχα καταφερει.
5.Η ημερα που σαπισα στο ξυλο εναν μισοτρελο υποπυλαρχο που επειδη θεωρησε πως ο συναγερμος που χτυπησε στο στρατοπεδο της κυπρου που υπηρετουσα ηταν αληθινος και επειδη 2 παιδια του πληρωματος μου τρομαξαν και παγωσαν απειλουσε να τα σκοτωσει....
ηταν η πρωτη φορα που φοβηθηκα παρα μα παρα πολυ στην ζωη μου μα εκανα αυτο που υπαγορευε η λογικη και η καρδια μου.Το ιδιο βραδυ ο οδηγος μου εσπασε αυτον τον φοβο με μια τρομερη ατακα " αρχηγε μην πεθανουμε αποψε γιατι δεν εχω παει ακομα με γυναικα".....Με εκανε να νιωσω τοσο υπευθηνος για αυτα τα παιδια που οτι και να γινοταν εκεινοτο βραδυ δεν θα παθαιναμε τιποτα...Με διδαξε τι θα πει να σε ακουλουθουν και να πιστευουν σε σενα..... 8 χρονα μετα ο παναγιωτακης σκοτωθηκε σε αυτοκινητιστικο...ο Θεος να αναπαυσει την ψυχη του.
6.Ενα πρωινο τρελας που εγω ο δημητρης και ο γιαννης μια τρελη παρρεα ξεκινησαμε ενα ταξιδι προς το αγνωστο για ενα πουκαμισο αδειανο ενα ταξιδι για την καλαματα.....
ηταν η πρωτη φορα στην ζωη μου που απο τα χιλιαδες ταξιδια που ειχα κανει μεχρι τοτε αυτο δεν ειχε σκοπο οχι προφανη τουλαχιστον ηταν ταξιδι για το ταξιδι για την τρελα της στιγμης..Βεβαια αυτη η τρελα αλλαξε την ζωη μου για παντα με σημαδεψε με τον δευτερο μεγαλυτερο πονο της ζωης μου λιγα χρονια μετα....
7.εικοσι μερες μετα...Μια ατελειωτη μερα κυνηγοντας ενα κτελ μετα απο τρακαρισμα του καλυτερου μου φιλου με 2 ωρες υπνο και με 7 ατομα μεσα σε ενα Uno (μην ρωτατε που χωρεσαμε)μα ειχα για ανταμοιβη το πιο ανιδιωτελες χαδι και την πιο ζεστη αγκαλια για να κοιμηθω η ετσι νομιζα τοτε anyway για μενα ηταν σημαντικο.
8. Καλοκαιρι του 2003 αυγουστος στο αγαπημενο μου μαγαζι στα στυρα..... Η ημερα που πεταξα το κινητο μου στην θαλλασα κοβοντας οριστικα σχεδον δεσμους με το πρωτο συναισθημα που με γονατισε στην ζωη μου.....Ηταν η ημερα που αλλαξα που εκρυψα και το τελευταιο ανθρωπινο κομματι που ειχα για να σωθω...εγινα ψυχρος παρτακιας εκρυψα το αληθινο μου εαυτο με σκοπο να τον προστατευσω... Τα 3 χρονια που ακουλουθησαν ηταν απλα απροσωπα απεναντι στο 99% του κοσμου που ηξερα.
9.Μια βραδυα στον λαιμο με μια αγνωστη που εμελε να ειναι ο μοναδικος ανθρωπος που μπορει να χαρακτηριστει συντροφος για μενα...διπλα σε εναν γκρεμο αυθορμητα εβγαλα το πουκαμισο μου να της το δωσω για να ζεσταθει και εγω εμεινα γυμνοστηθος.....μια ατελειωτη σηζητηση και μια πολυ ομορφη συνεχεια με πολλααααααααα σκαμπανεβασματα.Αυτος ο ανθρωπος μου διδαξε πως ειναι να αγαπας πραγματικα πως ειναι να βαζεις την αγαπη πανω απο εγωισμους και απο κλισε τι θα πει υπομονη και πιστη σε εναν ανθρωπο.
10. Η μερα που απεκτησα την εταιρια μου μετα απο 2 χρονια σκληρης δουλειας σε αυτην.Ενιωσα πολυ περηφανος που επιτελους ειχα αποδειξει σε μενα πως τα σκληρα λογια που μου ειχε πει ενας ανθρωπος που αγαπουσα δεν ηταν αληθινα οτι μπορουσα να γινω κατι που θα θαυμαζαν πως μπορουσα να εξασφαλισω σε αυτους που αγαπουσα οτι ηθελα να τους προσφερω...... βεβαια λιγα μολις χρονια μετα το ονειρο κατερρευσε εξ αιτιας κακων επιλογων του συναιτερου αλλα δεν πειραζει οσο κρατησε κερδισα αρκετα για 2 ζωες.
11. Η ημερα που αναγκαστηκα να παρω μια αποφαση κοντα στις αρχες μου και να κανω κατι εναντια στα πιστευω μου.......
Ισως η ζωη μου να ειχε παρει αντιθετη τροπη σημερα εαν ειχα αποφασισει διαφορετικα εκεινη την ημερα εαν ειχα πατησει ποδι και ελεγα οχι δεν το κανω......Ιδως ηδη να ημουν οικογενιαρχης με παιδια η ενας ακομα στην λιστα των ατελειωτων διαζυγιων...δεν θα μαθουμε ποτε.....
12.
Μια βραδυα στην αυλιδα με ενα πλασμα στην αγκαλια μου να κοιμαται σαν πραγματικος αγγελος...και εγω να ξεχειλιζω απο αγαπη.αγαπη που προδωσα με τον χειροτερο τροπο.....μα εκεινη την βραδυα δεν μπορει να μου την παρει...να μας την παρει κανεις..οσο αληθεια η ψεματα αν ηταν αυτο θα το κρινει μονο το μελλον......
13. και ισως φαρμακερο ...... η ημερα που οι μυθοι μου κατερευσαν .... η ημερα που σταθηκα απεναντι σε αυτο που μεχρι εκεινη την ημερα θεωρουσα και παρουσιαζα σαν τον μεγαλυτερο σταθμο της ζωης μου.....Η ημερα που η αγαπη σκοτωσε και παλι την αγαπη..... μα μεχρι εκεινη την στιγμη δεν μπορουσα να δω καθαρα...... παγιδευμενος μεσα στα ψεματα μου....... Η ημερα που με ξανα αλλαξε και με διδαξε τως οταν φορας μασκες για να κρυψεις το πραγματικο σου εαυτο καποια στιγμη τον χανει......
η ημερα που με εκανε αυτο που ειμαι σημερα....

Αυτα τα λιγα σε μια ταραγμενη ζωη τριαντα χρονων
και η μονη ευχη που μενει......
η καθε μας μερα να ειναι μια ακομα πιο σημαντικη μερα της ζωης μας...γιατι οπως λεει και μια πολυ αγαπημενη μου υπαρξη εκει εξω "μην στεκεσαι μπροστα μου γιατι μπορει να μην σε ακουλουθησω......μην μεινεις πισω μου γιατι μπορει να μην ξερω να οδηγω........στασου διπλα μου και γινε φιλος μου"

Θα προχωραμε μαζι

Σε ευχαριστω που παρολο που σε αμφισβητησα εσυ εισαι ακομα εδω για μενα.....
Που οταν βαδιζα λαθος εσυ με ανεχτηκες......
Σε ευχαριστω που αντεχεις που με μαθαινεις που με αγαπας......
Μην με ρωτησεις ποτε εαν σε αγαπω....ειναι λιγο το να στο πω και το χω λερωσει πολλες φορες....
θα σου λεω ειμαι εδω για να κερδισουμε ΜΑΖΙ τον χρονο που χασαμε.....
Τα λαθη μου τα αφησα στο παρελθον εκει που ανηκουν ελπιζω να καταφερεις να τα αφησεις και εσυ....
Δεν ξερω ποια ειναι η γυναικα ης ζωης μου ακομα την ψαχνω....μα σιγουρα ξερω πως θελω να εχει τον χαρακτηρα τον δικο σου τις αντοχες του........
Γιατι ειμαι ακομα παιδι που τωρα μεγαλωνει γιατι ειμαι παιδι που φοβηθηκε που εχασε τον δρομο του που ακομα κρυωνει....
Και εαν σου δειχνω τοσο δυνατος να θυμασαι στα πιο πολλα κομματια εσυ εισαι η δυναμη μου......
Που οταν μου την στερησες εγω την γυρευα αλλου............
Παντα σου ελεγα μην μεινεις πισω θα χαθω.... σε θελω διπλα μου...
Δεν σου ειπα ομως ποτε το γιατι...γιατι θελω να μου κρατας το χερι να μην φοβαμαι...
γιατι με εσενα διπλα μου δεν φοβαμαι τιποτα νιωθω πως μπορω να αντιμετωπισω τα παντα....
Σου χρωσταω πολλα

να το θυμασαι παντα οταν μου κανεις την πιο κουτη ερωτηση του κοσμου..............
Νινακι μου

Stravento-Μεινε!!!!!!

Μεινε σαν εφιαλτης οταν θελεις στα ονειρα μου...αυτο τα λεει ολα μεινε οπως θελεις μεινε σαν γελιο σαν κακοκαιρια μεινε πλαι μου εδω να σε εχω γιατι μοναξια δεν σε αντεχω.....
Μπορει να μην ειμαι μονος πια μα κατι τετοιες νυχτες και κατι τετοια κοματια σε κανουν να αναρωτιεσαι
περασα ξεπερασα η απλα εκανα πως ξεχασα

Καλο χειμωναααα!!!!!!!!!!!!

Αντε και να που επιασε χειμωνας..............
Τοσες αλαγες τοσο γρηγορα τοσο απροσμενα.....
Θυμαμαι περσι τον χειμωνα χουχουλιαζα μεσα σε αγκαλια σαν γατι.... φετος τα τραγματα φαινονται να τρεχουν πιο γρηγορα.....
Ποσα αλλαξαν απο περσι...... ΟΛΑ
1.Ξαφνικα απο εκει που περιμενα πως με ολα τα γεγονοτα του καλοκαιριου θα με απελυαν κακην κακως βρεθηκα να εχω και την ευθηνη του 3 μεγαλυτερου κατανεμητη της ελλαδως για λογαριασμο του Οτε μετα την ξαφνιη αποχωρηση του προισταμενου μου.....
Πριν προλαβετε να με συγχαρειτε σας λεω πως ειναι 10 φορες μεγαλυτερες ευθηνες με τα .............. ιδια λεφτα πραγμα που σημαινει πως απλα δουλευω ΠΟΛΥ περισσοτερο απο οσο δουλευα και τα ακουω απο πανω μιας που η δουλεια εχει ΤΕΤΡΑΠΛΑΣΙΑΣΤΕΙ απο περσι τετοια εποχη (ο λογος που λαο προηγουμενος την εκανε με ελαφρα για αλλη....υπηρεσια λιγοτερο στρεσογωνα, εχει και την καρδια του το παιδι δεν μπορει).Ωρε ωρες αναρωτιεμαι εαν αυτο ειναι μεγαλυτερη τιμωρια απο την απολυση :P :P :P

2. Αποφασισα τωρα στα γεραματα πως εχω πολυ ελευθερο χρονο και σχεδον τιποτα αν τον κανω......
Αρα απο εκει που περσι τετοιες ωρες μιλουσα ασταματητα στο κινητο με το μικρουλι μου τωρα χυνω ατελειωτους τονου ιδρωτα στο γυμναστηριο για να αποβαλλω τα κακα που μου αφησε αυτος ο χωρισμος ( μια μπυρο κρασο ουισκοκοιλια ΝΑΑΑΑΑΑ)....

3. Απο εκει που περσι καναμε ονειρα για την καινουργια μας Silvia S14 καιτην καναμε το πρωτο μας Test Drive τωρα την εχω χεσμενη σε σημειο που δεν παω καν να φτιαξω εκεινο το χτυπηματακι που αφησε το κολωνακι στο τελευταιο μου Drift

4. Απο εκει που περσι δεν με ενοιαζε καν εαν το μαλλι ειχε μακρυνει εξαιρετικα τωρα τρεχω να προσεχω μαλι μουσακι νυχια κ.α μιας που στο Aikido ειμαι και ξυπολυτος (γαμω τα γυμναστηρια και εκεινο το 19 παλιοκοριτσο που με εβαλε κατω με μια λαβη χθες)

5. Με εχει πιασει καταναλωτικη μανια με εναν αερα ανανεωσης τρελο σε σημειο που οι ντουλαπες μου εαν ειχαν στομα θα με εκραζαν πριν παθουν την ασφυξια απο το φορτωμα...που οι καλες περσινες εποχες που ενα τζινακι αρκουσε και τα μαγαζια μας κυνηγαγαν για πελατες.....

6. Απο εκει που η μοναδικη μου σχεση με την κυπουρικη ηταν να .....πηγαινω στο ανθοπωλιο να παιρνω κανα τριανταφυλλο τωρα μεγαλωνω 2 Bonzai και πιστεψτε με ειναι σαν να μεγαλωνεις παιδια

7. και πιο σημαντικο πλεον...ξαναζωωωωωωωωω.....
Απελευθερωμενος απο τα βαρη 2 ετων απο κακες σχεσεις με γονεις και "συντροφους" (συντροφους My Ass γιατι μονο ΛΟΓΙΑ ηταν) ξαναβρισκω τις παρεες μου τους φιλους μου ξανακανω πραγματα που εκανα παλια εχω τρομερη ενεργεια και διαθεση........
Δεν εχω αναγκη κανεναν στην ζωη μου για να μου την οριζει γουσταρω που ειμαι οπου γης και πατρις με μια βαλιτσα παντα μεσα στο αμαξι ετοιμος για το πιο μεγαλο ταξιδι αρκει να μου το προτεινεις...
Οχι πισω απο γνωριμιες με Laptop ακια και δηθεν "φιλοσοφικες παρεοκαταστασεις σε σπιτια" αλλα σε φλογερες καλησπερες που ειναι ετοιμες να σε ταξιδεψουν στο πιο μακρυ σου ονειρο στο μερος που δεν υπαρχουν παθη και ψεματα....
Και τωρα στα 30 μου πλεον δεν συμβιβαζομαι με τιποτα αλλο παρα με ειλκρινεις κουβεντες σαν αυτες που ακουσα εχθες......
Ποσο σε γεμιζει ενα απλο "μου ελειψες θωμακο" ιδιος οταν απο αυτο δεν περιμενεις τιποτα και δεν ζητας τιποτα εκτος απο αυτο που ηδη προσφερει απλοχερα...... ομορφια χωρις πρεπει και ενοχες!!!!!!!!!!!
Καλο χειμωνα λοιπον ...και ας ειναι αυτος ο χειμωνας η πιο μεγαλυ ανοιξη στην ζωη ολων μας

Αγαπη γινε

Και καπου εδω το ταξιδι τελειωνει.........
Δεν ξερω τι καταφερα τα τελευταια 3 χρονια της ζωης μου....Πολοι λενε πως ειχα γινει κατι...Εγω ξερω πως αυτο το κατι ηταν ψευτικο καλπικο....
Ζουσα μεσα απο αλλους και ουτε που με ενοιαζε... Κια οταν οι αλλοι με αφησαν εχασα και αυτο που θεωρουσα πως ημουν....
Χρειαστηκε σχεδον μισος χρονος απο την ημερα που εσυ εφυγες μεχρι σημερα για να περασω ολα ολες τις δαντικες κολασεις...μεχρι το καθαρτηριο....
και εχω τοσα πλεον να πω τοσες αληθειες που εκρυβα ακομα και απο εμενα μεχρι σημερα......
σημερα λοιπον βρηκα την δυναμη να στις πω ολες......
Ολα οσα φοβοσουν ηταν αληθεια.....ολη μας η ζωη ηταν ενα ψεμα ολα εκτος απο ενα το οτι σε αγαπησα και σε αγαπω πολυ....
Ημουν καλπικος για σενα απιστος........ και γεματος δικαιολογιες ......
Το ενα ψεμα εφερνε το αλλο.... μεχρι που ολα αυτα τα ψεματα με εκαναν να χασω και εμενα και εσενα.....
Ναι ειχα παραλληλη σχεση μια σχεση στην οποια κρατιωμουν δεσμευμενος απο υποχρεωση απο συντροφικοτητα απο αναγκη να εχω καποιον να με αγαπα και να με σεβεται και απο κατι ακομα που παντα με εκανε αν ντρεπομαι...απο τον χαμο ενος παιδιου........ μα οχι απο αγαπη και απο ερωτα..... και αυτο ταν το πιο μεγαλο μου λαθος..
Βλεπεις πιστευα πως αυτα δεν θα ξανασυνεβαιναν σε μενα .....Μιλαγα για αυτα στο ραδιοφωνο σαν ειδημωνας γιατι πιστευα πως ποτε δεν θα με ξανααγγιζαν ποτε δεν μου εκανε την χαρη η ζωη να μου τα ξαναδωρισει.
Και ξαφνικα ηρθεσ στην ζωη μου εσυ...ενα πλασμα αλλιωτικο τοσο ιδιο με αυτο που ημουν χρονια πριν τοσο αθωο τοσο αψεγαδιαστο....
Στην αρχη αδιαφορο ενα ακομα κρεβατι μια ακομα απο τις πολλες που δεν επρεπε να εχουν σημασια. Περασαμε μαζι 6 μηνες τοτε γεματους καυγαδες που γενουσαν τα δικα μου ψεματα......... κανοντας τον εαυτο μου να πιστεψει πως δεν τον πολυενοιαζε.Αλλωστε ειχα αλλες προτεραιοτητες.αλλωστε η αγαπη εμενα δεν με επιρεαζε...ελεγα ευκολα το σ αγαπω γιατι για μενα ειχε γινει ακομα μια λεξη.....
Και ετσι εφυγες ...... οι μηνες περασαν και εγω ειχα χασει οτι με εκανε δυνατο τοτε...την εταιρια μου τα χρηματα μου, ειχα απογυμνωθει απο ολα οσα με εκαναν να δειχνω δυνατος , παλευα για αλλα....... μαθαινα για σενα για την σχεση σου για το οτι σε ειχα πληγωσει....μα δεν με ενοιαζε και πολυ.....
Μεχρι που μια μερα χτυπησε το τηλεφωνο......ακουσα και παλι την φωνη σου........και εκει στον σταθμο που με βρηκες ηταν σαν να με ειχε χτυπησει ρευμα...ηταν κατι που δνε το περιμενα να σε ξαναακουσω..θεωρουσα πως η ζωη σε ειχε ηδη παει αλλου........
Και σε διεκδικησα για πρωτη φορα οχι για να ικανοποιησω το υπερεγω μου αλλα γιατι πραγματικα μετα απο πολυ καιρο ενιωθα κατι ενιωθα πως κατι μου ελειπε.....
Θυμαμαι εκεινη την βραδυα στην αυλιδα ποσο λιωμα ειχα γινει για να αφησω να βγει αυτο που ενιωθα μεσα μου χωρις να χρειαζεται να το φιλτραρω....ποσο υπεροχα ενιωθα που σου χαιδευα απλα τα μαλλια που σε κραταγα αγκαλια...... Για πρωτη φορα μετα απο πολυ καιρο αισθανομουν ζωντανος.....
Το ιδιο κιολας βραδυ αρχισε και ο φοβος... Τι κανω εγω ειμαι εγκλωβισμενος σε πραγματα που δεν μπορω να ξεφυγω , μα δε μπορουσα να μεινω και μακρυα σου.....
και μετα ηρθε η αιγινα εκεινο το μαγικο βραδυ ...μεσα απο την καρδια μου εβγαινε μια λεξη και μονη...σε αγαπω γιατι εισαι εσυ......Ειχα το δικαιωμα στο δικο μας παραμυθι.........ο φοβος ομως παρεμενε δεν μπορουσα να παρω μια αποφαση δειλος στεκομουν αναμεσα στο παθος μου και στην υποχρεωση.....
Και μετα αρχισαν παλι οι ζηλιες ...πως να αντεξεις μια ζωη που ενιωθες πως στην μοιραζοσουν που ηξερες πως δεν σου ανηκε ολοκληρωτικα.....
Μα οσο στραβα και εαν φαινοντουσαν τα πραγματα η αγαπη μεγαλωνε το ιδιο και ο φοβος αυτο ο φαυλος κυκλος ....
Και φτασαμε εκει που δεν υπηρχε επιστροφη εκει που πλεον η θα σε εχανα η θα σε εκανα μοναδικη στην ζωη μου εκει που πλεον δεν αντεχα ουτε εγω αλλο ψεμα να πω
Προσπαθουσα να σου δινω πραγματα για αυτα που σου στερουσα προσπαθουσα να ειμαι καθοδηγητης εραστης συντροφος φιλος μα εσυ ηθελες τα παντα γιατι τα δικαιουσουν. Και οταν ηρθε εκεινη η ωρα επρεπε να χρησιμοποιησω το τελευταιο μου ψεμα ...εκεινη που μεχρι τοτε κραταγα για μενα σαν μεγαλυτερη ασπιδα...την αννα
Ξεροντας πως εδω και χρονια δεν υπαρχω για εκεινη και πως εκεινη δεν υπαρχει για μενα παρα μονο σαν δικαιολογια ειπα το μεγαλυτερο ψεμα αυτο που εριξε την αυλαια μου..Πως την αγαπουσα ακομα......
Μα εσυ ησουν ηδη εκει..... τα ηξερες ολα.......
Και τα πραγματα εγινα επικινδυνα επικινδυνα για σενα... Φτασαμε στο απροχωρητο εφτασες στα ορια σου στα ορια που σκοτωσαν οτι αγαπουσες σ ε εμενα.... σε εδιωξα μακρυα μου ελπιζοντας πως δεν θα πονας πια.....
Και εκει αρχισε αν συμβαινει κατι μαγικο........ Δεν ειχα πλεον που να κρυφτω δεν ειχα πλεον αλλο ψεμα να πω γιατι ειχα κανει κατι που τα ξεπερνουσε ολα αυτα...
Για πρωτη φορα μετα απο πολλα χρονια ειχα βαλει καποιον αλλο πανω απο εμενα......
για πρωτη φορα μετα απο πολλα χρονια ειχα γινει αγαπη......οχι σαν λεξη αλλα σαν πραξη....
Οι μηνες περασαν και τα ανθρωπινα συναισθηματα γινοντουσαν πιο δυνατα πιο αληθινα ακομα πιο ζωντανα...
Δεν ηταν η απουσια σου που με σκοτωνε...... ηταν η αληθεια σου που μου ειχε δημιουργησει το φαινομενο του φοινικα..... Με εκαναν να γεννιεμαι μεσα απο τις σταχτες μου.....πεθαινα μερα την ημερα για να ξαναγεννηθω......
Αρχισα παλι να δινω να εκτιμω .....σε ηθελα κοντα μου σε ολα αυτα και δεν ειχα τροπους να το ζητησω...προσπαθουσα να ειμαι κοντα σου....... γιατι εσυ ησουν οτι πιο σημαντικο για μενα.... διαβαζα τα λογια σου για να σε αισθανομαι κοντα μου....μετα ηρθε εκεινη η νυχτα που μου ειπες δεν υπαρχει επιστροφη.....δεν θελω να σου μιλησω ...... αν και καταλαβαινα το γιατι δεν μπορουσα να το δεχτω.....μπηκα στο Studio εγραψα για σενα ...και αυτο που ακουσα με εκανε να θελω να πεθανω....
το ατυχημα...δεν ξερω πια το κατα ποσο ηταν ατυχημα η υποσεινηδητη σκοπιμη πραξη ενος μεθυσμενου μυαλου....
Μα δεν πεθανα.....δεν μου εγινε το χατηρι...τοσο μεγαλη αιδια ενιωθα για τον εαυτο μου...... Οι προσπαθεια ηταν ασκοπη το ξερα μα αυτο δεν ηταν ικανο να με κανει να σταματησω.......
Οι σερρες μετα ....... τα μερη που ηθελες να μου δειξεις......
Ηταν 13 αυγουστου οταν εκει κοντα στο ξενοδοχειο (γαληνη τι ειρωνικο ονομα για την κατασταση που βρισκομουν) βρηκα μια εκκλησια...και εγω που ποτε δεν ημουν και ιδιαιτερα πιστος βρεθηκα μεσα λες και με τραβηξε ενα αορατο χερι....... και ειχα μονο μια παρακληση στην παναγια...."παναγια μου δεν σου ζητω να με βοηθησεις...κανε απλα οτι θεωρεις εσυ δικαιο" Και το εκανε ......δεν σε βρηκα γιατι δεν ειχα το δικαιωμα να σε βρω.....
Μα μου χαρισε ολα αυτα που ηθελες εσυ να μου χαρισεις ....Ομορφα τοπια μερη που αγαπουσες.......και ακομα οταν το τηλεφωνο χτυπησε ......και μου ειπαν "γυρνα στη θεσαλονικη" δεν το εκανα γιατι ηξερα πως Εκεινη ειχε αποφασισει ποιο ηταν το δικαιο...δεν μου αρεσε μα πραγματικα ειχε αποφασισει ποιο ηταν το δικαιο...
τι εγινε μετα.......πονος θληψη ντροπη αιδια και το χειροτερο απο ολα ζηλια.............Και το τελευταιο ηταν που με εκανε αν αιδιαζω ακομα πιο πολυ με τον εαυτο μου....
Ζηλευα που ησουν ευτυχισμενη καπου αλλου....και τολμαγα να λεω πως σε αγαπουσα οταν ειχα εκεινες τις στιγμες ξεχασει πως η αγαπη ειναι να γελας με την χαρα του αλλου ακομα και εαν αυτο ειναι να ειναι μακρυα απο εσενα....Κομματια εγωισμου που δεν μπορουσα να νικησω ακομα......
Και οι μηνες περναγαν το ποτο ηταν παρηγορια ... το ποτο και διαφοροι φιλοι που τι να σου κανουν και αυτοι...... δεν μπορουν να σου αλλαξουν τα μυαλα γιατι ισως πολλοι απο αυτοι δεν μπορουν να καταλαβουν ποσα ψεματα ειχες πει κατα καιρους......
και ετσι εμεινα μονος..........
Και τα πραγματα γινοντουσαν πιο δυσκολα........ Αποφασισα να τα αφησω ολα πισω την τελευταια εκεινη βραδυα που ημουν κατω απο το σπιτι σου.....αποφασισα να φυγω να παω λιγο πιο μακρυα απο εσενα ετσι ωστε να στο κανω πιο ευκολο αφου δεν μπορουσα να εχω αυτοελεγχο...Στο κατω κατω μου το ειχες πει καποτε "επρεπε να σε ειχα στειλει στην αυστραλια οταν μπορουσα"
Μα τα πραγματα πισω εγινα δυσκολα...Ο πατερας μου δεν αντεχε επρεπε να μπει νοσοκομεια καποιος επρεπε να τον τρεξει ...η μανα μου ηταν ενα σταδιο πριν το αλκοολισμο και σε πολλα απο αυτα εφταιγα εγω....
Επρεπε να παραμερισω οτι ενιωθα να σταθω δυνατος για εκεινους.....και βρηκα την δυναμη να το κανω....μα τις ωρες που εμενα μονος εκλαιγα σαν μικρο παιδι......
Γυρισα εκει που ηξερα πως με αγαπουσαν αλλη μια φορα.......εκει που εγω δεν αγαπουσα......με την υποχρεωση να μεινω αυτη την φορα....
Ειπα για πρωτη φορα την αληθεια σε εκεινη........
Ταραχτηκε ....... γονατισε δακρυσε μα μου εδειξε πως πραγματικη αγαπη θα πει συγχωρεση θα πει να βαζω πανω το εγω μου για τον ανθρωπο που αγαπω....
Ετρεξε μαζι μου για την οικογενεια μου λες και ηταν δικια της.....και τωρα με αφησε να φυγω και να επιλεξω εγω ποτε και εαν θα γυρισω.....
Και εγω εφυγα ...για ενα ταξιδι που θα με απαλλαζε απο ολα αυτα τα "κακα". Επελεξα να παω σε γνωριμα μερη πηρα οση αδεια μου ειχε απομεινει με σκοπο ισως να μην γυρισω καν...Ειδα οσουν επρεπε να δω πηα μια βαλιτσα και μπηκα στο αεροπλανο για Ιταλια.....
Εκει με περιμενε μια επιλογη για μια νεα ζωη εαν ηθελα να την παρω...μα απο την πρωτη μερα καταλαβα πως η φυγη δεν ειναι λυση.......
Καταλαβα πως μου ελειπες ολο και πιο πολυ καθε μερα.....πως μου ελειπα εγω πως ολα αυτα ισως να ταιριαζαν στον "θωμα" που ημουν πριν σε αγαπησω μα οχι σε αυτος που εβγαλες απο μεσα μου....
Ετσι νοικιασα ενα αμαξι και αρχισα να οδηγω......απο το βοριο τμημα της ιταλιας μεσα απο τις αλπεις προς το νοτιοτερο προς την σαρδινια.....διαδρομες ηρεμες που καθαριζουν το μυαλο και εικονες που χαλαρωνον την ψυχη...ναι τελικα ειχα ακομα ψυχη.....
Εχθες σταματησα εδω ...περπατησα λιγακι στη παραλια και ηταν σαν το νερο να τα πηρε ολα απο πανω μου σαν να λυτρωθηκα....
Παντα σε ηθελα ευτυχισμενη και εαν εγω δεν μπορω να το καταφερω αυτο τοτε πρεπει να χαιρομαι εαν το μπορει καποιος αλλος
και αυτη ειναι η απαντηση του ταξιδιου..... η κουβεντα που παντα ελεγα για σενα ακομα και εαν ποτε δεν ιεχα καταλαβει ποση αξια εχει για μενα
θελω να σε βλεπω να γελας...ακομα κιε αν δεν σε βλεπω θελω να νιωθω πως γελας......
Αυτο θα κλεισει και την δικη μου πληγη.....την δικια σου απωλεια το γελιο σου η χαρα σου......
Σου εχω εμπιστοσυνη ξερω πως προσεχεις τις επιλογες σου...μα ακομα και εαν πεσεις μην μετανιωσεις για τιποτα.....οσες φορες πεφτεις θα πρεπει να θυμασαι πως τοσες ειναι οι φορες που θα σηκωθεις....και ακομα και εαν χρειαστεις βοηθεια γι αυτο να ξερεις πως εδω θα υπαρχει παντα μια ζεστη αγκαλια που θα σε περιμενει για οτι την χρειαστεις χωρις να υπαρχει μετα.....
Οσο για μενα..... χαιρομαι που εζησα αυτο το θαυμα ...... χαιρομαι που με αξιωσε ο θεος να σε γνωρισω να σε αγαπησω ......
χαιρομαι που η πληγη τρεχει αιμα γιατι ειμαι ζωντανος και οσο ζω ελπιζω.
θελω να μαθουν ολοι πως εσυ ησουν ο τελευταιος μου σταθμος σε ενα πολυταραχο ταξιδι και πως μεσα απο ολα τα ψεματα της ζωης μου εσυ με εκανες αληθεια
εσυ με εκανες αγαπη
Σε ευχαριστω...να προσεχεις αυτα που ακομα δεν ξερεις πως αξιζεις. Ελπιζω σημερα να εκανα για πρωτη φορα αυτο που παντα ζηταγες να εγινα αληθεια και αγαπη
χωρις να με νοιαζουν πλεον οι συνεπιες
σε αγαπω μικρουλι μου νασαι παντα καλα
Τωρα πια μπορω να γυρισω στην πατριδα και να ξημερωσει η πρωτη μερα της υπολοιπης ζωης μου τηε υπολοιπης ζωης σου
και καπου θα βρεθουμε εαν με αγαπας

Ποσο ομορφη η πολη μοιαζει

Σημερα ειχα τον χρονο να περπατησω. Αφησα πισω το μιλανο το πρωι και εφτασα στην σαρδηνια.....Ειναι περιεργο το ποσες φορες ειχα ερθει στην ιταλια και ομως ποτε δεν ειχα βρεθει εδω στα παραλια..... η Πολη η για να το θεσω καλυτερα αυτη η ιταλικη κομωπολη λεγεται Budoni και στην καλοκαιρινη περιοδο θα θυμιζε την δικη μας κατερινη
Ομως αυτη την περιοδο ειναι κατι πολυ πιο ηρεμο πολυ πιο γοητευτικο κατι που με εκανε να αφησω το αυτοκινητο και να περπατησω στην παραλια της αυτη την κατασπρη εκφραση απο αμμο και βοτσαλο , να ανασανω την μυρωδια τηε θαλλασας να νιωσω την υφη της παραλιας να αφουγραστω την ομορφια της σιωπης.....
Το τοπιο με ηρεμει μου δινει τροφη για σκεψη για γαληνη.....
Τι σημασια εχει εαν εισαι χιλιαδες χιλιομετρα μακρυα τι σημασια εχει εαν χαριζει την καρδια της και τα χαδια της αλλου..... καμια γιατι οσα πραγματα και εαν σου παρει δεν μπορει να σου παρει το μεγαλυτερο δωρο που σου εκανε ....το χαμογελο της την αγαπη της ολα οσα νιωθεις..
και η αληθεια ειναι πως πιο πολυ πληγωθηκα οταν καταλαβα για λιγο πως δεν ειναι καλα και δεν ημουν εκει να την βοηθησω εστω με μια παρηγορη λεξη παρα για ολα τα προηγουμενα....
Θελω πραγματικα να ειναι ευτυχισμενη ακομα και εαν εγω διαφωνω με τις επιλογες της.... Γιατι απλα ειναι δικες της ειναι η δικη της ζωη και τωρα πρεπει σιγα σιγα η μικρη περιστερα να ανοιξει τα φτερα της και να πετα με τις δικες τις δυναμεις προς τα δικα της ονειρα.....
Εγω ειπα πολλα ψεματα ναι ...ειχα παγιδευτει σε αυτα..... Μα τωρα πια κανενα απο αυτα δεν εχει σημασια....
Στο μικρο διαστημα αυτου του ταξιδιου εχω δει πραγματα που με εχουν κανει να καταλαβω ισως τα πιο ουσιαστικα πραγματα στην ζωη μου εως τωρα....
Με εκαναν να καταλαβω πως η αγαπη εχει την δυναμη να γιατρευει πληγες ανοιχτες χρονια και πως ακομα και με την απωλια της δεν ειναι αναγκη να κρυφτεις σαν μαλωμενο παιδι.
γιατι οπου και εαν εισαι οτι εχεις μεσα σου το παιρνεις μαζι σου....
Το να διωξεις τους δαιμονες σου δεν θα το κανουν τα χιλιομετρα που αφηνεις πισω τα σφαλματα της ζωης σου αλλα οι πραξεις που θα κανεις για να τα διορθωσεις....
Ακομα και εαν αυτα δεν διορθονονται ....
γιατι μια βολτα στην θαλλασα σου θυμιζει μια νεα αρχη την αναγκη σου για αλλαγη....
Ετσι και εγω κουμπωμενος μεσα στο δερματινο παλτο νιωθω πως εδω γεννιεμαι ξανα πως ανασα την ανασα βρισκω ενα μικρο χαμογελο
Και ξερεις γιατι...Γιατι δεν εχω αναγκη να ξεχασω δεν εχω αναγκη να διαγραψω .....
Γιατι εισαι οτι πιο αληθινο εχω ζησει μεχρι σημερα και εγω ημουν παντα ο πολεμιστης σου....
Γιατι οτι και εαν γινει απο εδω και περα τα δακρυα πλεον εχουν στερεψει.....
Οσο πιο βαθια σκαβει η θλιψη μεσα σου τοσο σε πλημηριζει η αγαπη εχει περισσοτερο χωρο να γεμισει.....
Και ξερω πως αυτη η δυναμη αυτη η ωθηση μπορει να με κανει ικανο για την πιο μεγαλη υπερβαση.
Δεν χρειαζεται πλεον αν ειμαστε μαζι ζωη μου γιατι πολυ απλα ξερω πως ολος ο θυμος εφυγε θελω απλα να εισαι καλα ευτηχισμενη να εισαι εσυ και να μην διστασεις εαν ποτε με χρειαστεις να με φωναξεις.
Γιατι ειναι ΕΠΙΛΟΓΗ μου και ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ μου αυτο που σου δωριζω. Μια ζωη που πριν απο εσενα ηταν νεκρη και χαρη σε σενα ξαναζει αναπνεει , γιατι χαρις σε σενα εγινα ο ανθρωπος που ειχα χασει .
Παντα θα ειμαι εδω για σενα σαν φιλος σαν συντροφος σαν μια κουβεντα οταν την χρειαστεις
Παντα θα σε αγαπω οχι με τον βρωμικο τροπο που σε αγγιζα αλλα με την ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΝΝΟΙΑ αυτης της λεξης με την δυναμη που σε αγαπα εκεινο το κοριτσι που εσυ ωρες ωρες αγνοεις για πραγματα περαστικα ....με την δυναμη μιας μανας , και ενος πατερα που σε θεωρουν οτι πιο ομορφο υπαρχει στην ζωη τους....
Θα σε αγαπω σαν αδερφος που ειναι εκει να σκουπισει το δακρυ σου....γιατι καταφερα και εγινα αυτο που παντα επιθυμουσα ...Σημερα το βραδυ καταφερα να γινω αγαπη να καταλαβω τι θα πει αγαπη χωρις ζηλια χωρις δολο χωρις υστεροβουλια και δεν μπορεις να αγαπησεις μια ερωμενη ετσι....
Παντα εψαχνα για αγγελους παντα ζηταγα να βρω τις απαντησεις μου.....
Μα Επρεπε να γινω εγω εκπτωτος αγγελος για να καταλαβω επρεπε να γινω μισος για να καταλαβω την αγαπη....
Επρεπε να γινω σαν εσενα για να καταλαβω τι θα πει να ζεις.......
Επρεπε να φυγω μακρυα σου για να μπορεσω να καταλαβω τι θα πει να ΑΓΑΠΩ ΤΙ ΣΟΥ ΑΞΙΖΕΙ και τι ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΑ ΝΑ ΓΙΝΩ...
Ποτε δεν πιστευα στην μοιρα μα εκεινη μας ενωσε.....με ημερομηνιες με συμπτωσεις με πραγματα που με λογικη δεν εξηγουνται ...
Και εαν ειναι η μοιρα μας να ειναι αυτοι οι ρολοι τοτε εγω δεχομαι να παιξω τον ρολο του κομπαρσου...γιατι το δικο μου αστερι ηταν ψευτικο μεχρι που φωτιστικε απο το δικο σου.....εκπλεψε απο την λαμψη του και τωρα λαμπει .......
Και το ταξιδι συνεχιζεται και θα συνεχιστει μεχρι να τα καταλαβω ολα.....
Και εαν ο θεος το θελησει τοτε θα γινω αυτο που ονειρευτηκες αυτο που ειδες εσυ σε μενα αυτο που εγω μεχρι προσφατα δεν ηθελα να δω γιατ με τρομαζε
Μονο και μονο για αυτο σε αγαπω

Ποσο περιεργο χαμογελο μπορεις να δωσεις..........
Ξημερωματα κυριακης και μετα απο 2400 ατελειωτα οδικα χιλιομετρα μεσα στην ομιχλη των αλπεων εφτασα επιτελους στoν προορισμο μου για αποψε
Μοιρα αστειο ελεγα πως ηξερα ολα τα τραγουδια των Nightwish μα την Ωρα που εβγαζα το Cd απο το αμαξι επεσα πανω σε ενα που μου ματωσε την καρδια Μην αναγνωριζοντας την φωνη της Tarja, ακουω μια νεα φρεσκια φωνη να λεει το ονομα που με ματωνει πιο πολυ απο ολα, εμεινα κολλημενος στο ραδιοφωνο εκει περιπου στην Montana μολις ειχα βγει απο το τουνελ που ενωνει την γαλλια με την ιταλια.She walk alone but not without her name Eva flies away dreams a world far away in this crues childrens name there is no friend to call her name,,,,.....
Σκεψεις στο μυαλο μου καθως εμαθα ασχημα νεα και εγω εχω ηδη φυγει και δεν μπορω δεν θελω δεν πρεπει να γυρισω ακομα....
Μπηκα με το I-phone μου στο νετ (ευτυχως σε ολο τα ταξιδι μου εως τωρα ο δρομος ειναι διασπαρτος με Hotspots για τους ταξιδιωτες σε καθε Rest aeria)και βρηκα το Videoclip του νεου μου αγαπημενου τραγουδιου , ενα απο τα λιγα πραγματα που παιρνω μαζι μου μαζι με τις πληγες μου.....Το ξερω θα ερθουν χειροτερες μερες για ολους μας γιατι ολοι μας εχουμε παρει λαθος δρομους αλλοι με ψευδαισθησεις αλλοι με τρομο και φυγη
Περασαν μολις 2 μερες μακρυα απο την πατριδα και για να ειμαι ειλικρινης δεν σκεφτομουνα μεχρι την ωρα που ακουσα αυτο το τραγουδι
στο δωριζω καρδια μου

"Στους 31 δρομους" αλλα Ιταλικα

Οι τελευταιες ωρες στην ελλαδα..... Ποσα πραγματα εχω ακομα να κανω,
Σαν προταγωνιστης στους 31 δρομους αισθανομαι μονο που εγω δεν φευγω για NY...
καπου πιο κοντα εκει που με περιμενουν φιλικες κουβεντες.
Προορισμος το Bary για αρχη και μετα η Napoli δεν ξερω ακομα για ποσο και που τελικα θα καταληξω...
μαζι μου μονο μια βαλιτσα και ενα τηλεφωνο και αυτο για να μην ανυσυχουν οι γονεις...
προορισμος η λυτρωση....
Σκεπασα το αμαξι μου σημερα αφησα τα κλειδια πισω και σε λιγο θα παω να παραλαβω την νεα μου καρτα με την φορητοτητα και το Roaming ανοιχτο.....
και τα ξημερωματα του σαββατου θα παρω το αεροπλανο...αφηνοντας πισω τα παντα....
Καθησα λιγο πριν κλεισω το Pc μου και βλεπω ενα Mail απο εκεινη....Μου ζηταει να εξαφανισω ολες τις φωτογραφιες μας απο το Space μου...αυτο ειχε μονο να μου πει......θυμωσα στην αρχη........μα μετα τι νοημα εχει αλλη μια χαρη απο τις πολλες που της εκανα και της κανω γιατι να της το αρνηθω...Ετσι και αλλιως για μενα εχουν αξια οχι για κανεναν αλλο, τις κατεβασα και αυτες...........
Ετσι οπως κατεβασα και ολα οσα νιωθω. Τι ελπιζω να βρω εκει...λυτρωση........
Ισως και μια καλη δουλεια μιας που πλεον με τον οτε δεν θα εχω σχεση..... εκτος εαν γυρισω οταν ληξει και η τελευταια μερα αδειας που εχω καπου εκει στα μεσα γεναρη.....
Εκαναν και αυτοι πολλη υπομονη και πιστευω πως αυτη την φορα ακομα και εαν γυρισω θα με περιμενει η απολυση μου.... Στο κατω κατω παθητικο ημουν τους τελευταιους 4 μηνες.
Στο σπιτι επικρατει απολυτη σιωπη κανεις δεν μπορει να καταλαβει αυτη την φυγη...
Λογικο..... με ολα οσα εγιναν με τον πατερα μου δεν καταφερα ποτε να τους εξηγησησω τι εγινε με μενα ολον αυτον το καιρο........ Μα τωρα για αυτους ειναι ολα καλα και θελουν το παιδι τους.μα αυτο δεν υπαρχει.
ειναι κριμα και για εκεινουν μα ειναι κριμα και για μενα...Τελειωνοντας αυτο το κειμενο θα κλεισω και το PC μου........θα κλεισω την καρδια μου θα δω λιγους μονο φιλους και μετα τιποτα........
αστειο θυμαμαι μια χαζοελληνικη ταινια που εβλεπα πριν απο λιγο καιρο τιποτα ουσιαστικο δεν ειχε παρα μονο μαι κουβεντα "καποιος φιλοσοφος στην αρχη του αιωνια ειχε πει πως ο η κολαση μας ειναι Αλλοι...μεγα λαθος η κολαση ειναι η απουσια τους"
Παντως δεν εχω παραπονο, εχω εισπραξει πολυ οικτο τον τελευταιο καιρο.....Εκει εφτασα να βλεπω στα ματια των αλλων πως με λυπουνται...Anyway δεν πειραζει καλη καρδια
Αυτα τα λιγα σαν τελευταιες κουβεντες ισως για αρκετο καιρο εδω αρχιζει για μενα το δικο μου Σηριαλ....το δικο μου ταξιδι λυσμονιας η δικη μου οδυσσεια......
Ενας δρομος που πιστευα πως δεν θα ξαναπερπατουσα ποτε να η αναγκη με κανει να τον βαδισω...Η αναγκη αν βρω τον θωμα που πηρε μαζι της η αναγκη μου για απαντησεις και για Λυσμονια....

Farewell λοιπον σε ολους σας

Ενα δακρυ που αξιζει

Δεν μπορω να θυμηθω τις φορες που δακρυσα αυτον τον καιρο μα σιγουρα μπορω να θυμηθω τον λογο.Ομως σημερα ειναι κατι τοσο διαφορετικο τοσο αλλιωτικο...
Δεν ειναι που φευγω ειναι ολα αυτα που παιρνω μαζι μου και σημερα ειναι και αυτο
Ποτε στην αναξια ζωη μου δεν ενιωσα πιο μικρος παρα μπροστα σε αυτα τα λογια.Λογια αγαπης που πιθανον δεν τα αξιζω και κανουν το καθηκον ακομα πιο δυσκολο....
Ειναι δακρυα λυπης μα και δακρυα χαρας, ειναι η συγκρουση του πρεπει και του θελω....
Το να ξερεις πως θα λειψεις και πως τελικα δεν ησουν ενα αδιαφορο αερακι...
Και ειναι ακομα πιο σκληρο να το κανεις στην χαρα των αλλων... μα αυτη η χαρα ειναι που πρεπει να διαφυλαξεις , γι αυτη την ευκαιρια χαρας φευγεις.....
ειναι οι κουβεντες ενος παιδιου...ενος παιδιου απο μια οικογενια που αγαπας και ακριβως επειδη την αγαπας την αφηνεις πισω...γιατι γινεσαι βαρος γιατι δεν μπορεις να χαρεις ακομα με την χαρα τους....
Γιατι ειμαι μικροψυχος και δεν μπορεις να αποβαλεις απο πανω σου αυτο που παντα συχαινοσουν να σου κανουν...
Γιατι σε πνιγει η ζηλια.
Μαρακι μου αυτοι ειναι οι λογοι που δεν μπορω να μεινω, γιατι θα ειμαι παντα βραχναδα στην ηλιακτιδα........
γιατι ακομα δεν καταφερα να γινω ο ιδιος αγαπη και μονο την νιωθω ...
γιατι ακομα δεν καταφερα να χαιρομαι με την χαρα των ανθρωπων που αγαπω και εας ειναι μακρυα μου, γιατι ακομα ειμαι ανθρωπος με ολες τις ανθρωπινες αδυναμιες....
Θελω να ζεις την χαρα σου να τραγουδας το τραγουδι σου να αγαπας την καθε στιγμη...
Εαν ζεις ετσι θα ειναι σαν να ειμαι και εγω εκει....
Θελω να ζησεις οτι αισθανεσαι χωρις να σκεφτεσαι τις συνεπειες.....
Θελω να μου προσεχεις την μητερα σου να μου προσεχεις την ζωη μου....
Και εαν ο ουρανος σκοτεινιασει να κρατας δυνατα τον σταυρο που σας χαρισα και θα ειναι σαν να ειμαι και εγω εκει....
Και εαν ερθουν αστραπες να θυμασαι τα λογια μου, λογια που εγω ημουν αναξιος να τυρησω, γινε εσυ αυτο που εγω προσπαθησα και απετυχα...
Μαθε απο τι ειναι φτιαγμενοι οι αγγελοι.γιατι εγω δεν ειχα φτερα.......
Οσο για μενα....φοβασαι εαν θα ειμαι καλα εαν θα ειμαι παντα καλα....
Μα μαρακι μου οτι ηταν να χασω το εχασα δεν εχω τιποτα αλλο πλεον να χασω......
Την ανθρωπια μου την καρδια μου την ψυχη μου ολα αυτα τα εχω αφησει πισω.....
Οτι με οριζε εχει καταρρευσει τρυγιρω μου και ματαια πολεμω να επαναπροσδιορησω εμενα..
Η λιγη αξιοπρεπια που εμεινε μοιαζει χαζοπερηφανια ενος ανδρικελου που απλα αισθανεται πως γελαστηκε....
Και ολα αυτα πρεπει να ξεπλυθουν απο πανω μου.
Ολες αυτες οι μικροψυχες σκεψεις που περνουν απο το μυαλο μου.....
Ποτε στην ζωη μου δεν μου αρεσε η λεξη αντιο πανατ ελεγα εις το επανειδην...
Μα αυτη την φορα δεν θα συμβει.....
Θα γυρισω μονο οταν θα ειμαι αυτο που πρεπει οταν θα ειμαι απαραιτητος ξανα οταν ο ουρανος θα εχει ξανασκοτεινιασει....
Και ευχομαι αυτο να μην χρειαστει
Να προσεχεις σας αγαπω παρα πολυ