Εχουμε αληθεια οσα θελουμε??

Το ερωτημα που με βασανιζει κοιτοντας τις μικροαστικες ζωουλες μας να περνανε?
Μπορει παντα ενας ανθρωπος να εχει ολα οσα θελει??
να εχει αγαπη απο αυτους που αγαπαει ευημερια ....
Τι ζηταει ο καθε ανθρωπος ειναι παντα διαφορετικο πολλες φορα εφημερο..
Αλλοι ζητουν πολλα λεφτα , κοινονικη καταξιωση,αναγνωρισιμοτητα...Αλλοι πραγματα πιο απλα
Ολα κρινονται απο την παιδία του ανθρωπου...
Και προσωποποιω το ερωτημα.... εχουμε πραγματικα οτι θελουμε στην ζωη μας η αυτο ειναι ενας στοχος που ειναι δυσκολος η πολλες φορες ανεφικτος?
Μαθαινουμε οτι ειχαμε οτι θελαμε οταν αυτο ειναι πεταξει ηδη μακρυα μας...μαθαινουμε την ευτηχια απο τον θορυβο που κανει οταν αυτη εχει φυγει?
Στα 30 μου χρονια κερδισα πολλα...
Πανω απο ολα ειχα καλη ζωη καλη υγεια μεχρι σημερα
για πολλες περιοδους της ζωης μου ειχα αρμονια αρμονια των θελω και των πρεπει μου
Για ακομα περισσοτερες ειχα χρηματα αναγνωρισημοτητα κοινονικη καταξιωση...
Ημουν ο "καποιος" που ηθελε η κοινωνια...
Μα δεν ημουν πληρης ποτε....
Παντα αναζητουσα το κατι παραπανω...
Και παντα το αναζητουσα στην αγαπη.... στον ερωτα στο παθος ..... και τις περισσοτερες φορες με τον λαθος τροπο (αν οχι ολες)
και παντα δεν ειχα οσα ζητουσα....Τα αγγιζα για λιγο τα γευομουνα μα ενας φοβος ανειπωτος με κραταγε μακρυα τους μακρυα απο το να δωθω οριστικα...
Και ετσι περναγαν τα χρονια.....
Ειμαι απο τους τυχερους ανθρωπους που αγαπηθηκαν πολυ.......Ισως και να αγαπησα και εγω πολυ καποιες περιοδους της ζωης μου... αγαπω ακομα και σημερα πολυ δυνατα και με πολυ παθος. Μα νιωθω πως ειναι αργα να το αποδειξω..... Υπαρχει αυτος ο φοβος αυτη η ελλειψη εμπιστοσυνης το νιωθω στον αερα...
Υπαρχει αυτη η σιωπη..... αυτη η τυπικοτητα........
Και ετσι ακομα αναζητω να νιωσω πληρης...... να νιωσω οτι επιτελους τα εχω ολα
Να νιωσω την ολοκληρωση
Αληθεια η ουτοπια κανεις δεν ξερει..... Ξερω ομως πως η ελπιδα της ευρεσης της ολοκληρωσης ειναι αρκετο κινητρο για να μην συμβιβαστεις ποτε