Ποσο ομορφη η πολη μοιαζει

Σημερα ειχα τον χρονο να περπατησω. Αφησα πισω το μιλανο το πρωι και εφτασα στην σαρδηνια.....Ειναι περιεργο το ποσες φορες ειχα ερθει στην ιταλια και ομως ποτε δεν ειχα βρεθει εδω στα παραλια..... η Πολη η για να το θεσω καλυτερα αυτη η ιταλικη κομωπολη λεγεται Budoni και στην καλοκαιρινη περιοδο θα θυμιζε την δικη μας κατερινη
Ομως αυτη την περιοδο ειναι κατι πολυ πιο ηρεμο πολυ πιο γοητευτικο κατι που με εκανε να αφησω το αυτοκινητο και να περπατησω στην παραλια της αυτη την κατασπρη εκφραση απο αμμο και βοτσαλο , να ανασανω την μυρωδια τηε θαλλασας να νιωσω την υφη της παραλιας να αφουγραστω την ομορφια της σιωπης.....
Το τοπιο με ηρεμει μου δινει τροφη για σκεψη για γαληνη.....
Τι σημασια εχει εαν εισαι χιλιαδες χιλιομετρα μακρυα τι σημασια εχει εαν χαριζει την καρδια της και τα χαδια της αλλου..... καμια γιατι οσα πραγματα και εαν σου παρει δεν μπορει να σου παρει το μεγαλυτερο δωρο που σου εκανε ....το χαμογελο της την αγαπη της ολα οσα νιωθεις..
και η αληθεια ειναι πως πιο πολυ πληγωθηκα οταν καταλαβα για λιγο πως δεν ειναι καλα και δεν ημουν εκει να την βοηθησω εστω με μια παρηγορη λεξη παρα για ολα τα προηγουμενα....
Θελω πραγματικα να ειναι ευτυχισμενη ακομα και εαν εγω διαφωνω με τις επιλογες της.... Γιατι απλα ειναι δικες της ειναι η δικη της ζωη και τωρα πρεπει σιγα σιγα η μικρη περιστερα να ανοιξει τα φτερα της και να πετα με τις δικες τις δυναμεις προς τα δικα της ονειρα.....
Εγω ειπα πολλα ψεματα ναι ...ειχα παγιδευτει σε αυτα..... Μα τωρα πια κανενα απο αυτα δεν εχει σημασια....
Στο μικρο διαστημα αυτου του ταξιδιου εχω δει πραγματα που με εχουν κανει να καταλαβω ισως τα πιο ουσιαστικα πραγματα στην ζωη μου εως τωρα....
Με εκαναν να καταλαβω πως η αγαπη εχει την δυναμη να γιατρευει πληγες ανοιχτες χρονια και πως ακομα και με την απωλια της δεν ειναι αναγκη να κρυφτεις σαν μαλωμενο παιδι.
γιατι οπου και εαν εισαι οτι εχεις μεσα σου το παιρνεις μαζι σου....
Το να διωξεις τους δαιμονες σου δεν θα το κανουν τα χιλιομετρα που αφηνεις πισω τα σφαλματα της ζωης σου αλλα οι πραξεις που θα κανεις για να τα διορθωσεις....
Ακομα και εαν αυτα δεν διορθονονται ....
γιατι μια βολτα στην θαλλασα σου θυμιζει μια νεα αρχη την αναγκη σου για αλλαγη....
Ετσι και εγω κουμπωμενος μεσα στο δερματινο παλτο νιωθω πως εδω γεννιεμαι ξανα πως ανασα την ανασα βρισκω ενα μικρο χαμογελο
Και ξερεις γιατι...Γιατι δεν εχω αναγκη να ξεχασω δεν εχω αναγκη να διαγραψω .....
Γιατι εισαι οτι πιο αληθινο εχω ζησει μεχρι σημερα και εγω ημουν παντα ο πολεμιστης σου....
Γιατι οτι και εαν γινει απο εδω και περα τα δακρυα πλεον εχουν στερεψει.....
Οσο πιο βαθια σκαβει η θλιψη μεσα σου τοσο σε πλημηριζει η αγαπη εχει περισσοτερο χωρο να γεμισει.....
Και ξερω πως αυτη η δυναμη αυτη η ωθηση μπορει να με κανει ικανο για την πιο μεγαλη υπερβαση.
Δεν χρειαζεται πλεον αν ειμαστε μαζι ζωη μου γιατι πολυ απλα ξερω πως ολος ο θυμος εφυγε θελω απλα να εισαι καλα ευτηχισμενη να εισαι εσυ και να μην διστασεις εαν ποτε με χρειαστεις να με φωναξεις.
Γιατι ειναι ΕΠΙΛΟΓΗ μου και ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ μου αυτο που σου δωριζω. Μια ζωη που πριν απο εσενα ηταν νεκρη και χαρη σε σενα ξαναζει αναπνεει , γιατι χαρις σε σενα εγινα ο ανθρωπος που ειχα χασει .
Παντα θα ειμαι εδω για σενα σαν φιλος σαν συντροφος σαν μια κουβεντα οταν την χρειαστεις
Παντα θα σε αγαπω οχι με τον βρωμικο τροπο που σε αγγιζα αλλα με την ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΝΝΟΙΑ αυτης της λεξης με την δυναμη που σε αγαπα εκεινο το κοριτσι που εσυ ωρες ωρες αγνοεις για πραγματα περαστικα ....με την δυναμη μιας μανας , και ενος πατερα που σε θεωρουν οτι πιο ομορφο υπαρχει στην ζωη τους....
Θα σε αγαπω σαν αδερφος που ειναι εκει να σκουπισει το δακρυ σου....γιατι καταφερα και εγινα αυτο που παντα επιθυμουσα ...Σημερα το βραδυ καταφερα να γινω αγαπη να καταλαβω τι θα πει αγαπη χωρις ζηλια χωρις δολο χωρις υστεροβουλια και δεν μπορεις να αγαπησεις μια ερωμενη ετσι....
Παντα εψαχνα για αγγελους παντα ζηταγα να βρω τις απαντησεις μου.....
Μα Επρεπε να γινω εγω εκπτωτος αγγελος για να καταλαβω επρεπε να γινω μισος για να καταλαβω την αγαπη....
Επρεπε να γινω σαν εσενα για να καταλαβω τι θα πει να ζεις.......
Επρεπε να φυγω μακρυα σου για να μπορεσω να καταλαβω τι θα πει να ΑΓΑΠΩ ΤΙ ΣΟΥ ΑΞΙΖΕΙ και τι ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΑ ΝΑ ΓΙΝΩ...
Ποτε δεν πιστευα στην μοιρα μα εκεινη μας ενωσε.....με ημερομηνιες με συμπτωσεις με πραγματα που με λογικη δεν εξηγουνται ...
Και εαν ειναι η μοιρα μας να ειναι αυτοι οι ρολοι τοτε εγω δεχομαι να παιξω τον ρολο του κομπαρσου...γιατι το δικο μου αστερι ηταν ψευτικο μεχρι που φωτιστικε απο το δικο σου.....εκπλεψε απο την λαμψη του και τωρα λαμπει .......
Και το ταξιδι συνεχιζεται και θα συνεχιστει μεχρι να τα καταλαβω ολα.....
Και εαν ο θεος το θελησει τοτε θα γινω αυτο που ονειρευτηκες αυτο που ειδες εσυ σε μενα αυτο που εγω μεχρι προσφατα δεν ηθελα να δω γιατ με τρομαζε
Μονο και μονο για αυτο σε αγαπω