Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2007

Απολογισμος

Να λοιπον που ενας χρονος ακομα περασε....με τα καλα του και τα κακα του αλλα περασε.....
Και εγω εδω πλεον πιο οριμος και κατασταλαγμενος με αποσταση απο τα γεγονοτα που με σημαδεψαν αυτον τον χρονο να γραφω εναν μικρο απολογισμο τι εχασα και τι κερδισα φετος....
Δυσκολο να πεις ενα ημουν με τους χαμενους η τους κερδισμενους αυτης της χρονιας μαλλον απο τους κερδισμενους....
και λεω κερδισμενος γιατι εγιναν πολλα ξεκαθαρισματα.....
τι κερδισα λοιπον......
1. Ηρεμια επιτελους τα πραγματα πηραν τον δρομο τους και εγω επιτελους μπορω να ανασανω ελευθερος απο βαρη και απο αγωνιες.....
Τα επαγγελματικα δειχνουν αν εχουν σταθεροποιηθει
Τα συναισθηματικα εχουν ηρεμησει
Τα οικογενειακα παραμενουν σταθερα μα δεν με πολυνοιαζει κιολας
Κανω σχεδια για το δικο μου σπιτι
και κερδισα και κανα δυο φιλους μεσα στην μαυρη περιοδο που περασα απο τον ιουνιο μεχρι και τα μεσα Σεπτεμβριου....
Βρηκαμε λυσεις με την συντροφο μου που για να ειμαι ειλικρηνης την ειχα παραμελησει αρκετα τον τελευταιο χρονο..... ουσιαστικα ξαναγνωριζομαστε τωρα και περναμε οσο καιρο μας περισσευει μαζι....
αλλαξα τα παντα γυρω μου περιβαλον εμφανιση γυρισα πισω στα γνωριμα μου στεκια στους γνωριμους μου ανθρωπους στις παλιες μου παρεες μα τωρα τα πραγματα δειχνουν πιο ουσιαστικα......

Τι εχασα τωρα..... Χμμμμ δυσκολο να πω πια.....
Σιγουρα εχασα πολυ απο την αξιοπρεπια μου εκεινη την περιοδο σιγορα εχασα την αυτοεκτιμηση μου.......
Σιγουρα εχασα τα προσωπεια μου αλλα αυτο δεν ειναι απαραιτητα κακο.....
Εχασα ομως και ανθρωπους που τους αγαπω και θα ηθελα να εχω στην ζωη μου....
Εδω θα μου πεις εσυ εκανες τις λαθος επιλογες πως τους ηθελες στην ζωη σου και ενω θα μπορουσες να τους εχεις φιλικα τα εκανες σκατα και εβαλες το πουλι σου εκει που δεν επρεπες.Το ξερω μαλακια μου και δεν εχω δικαιωμα να μιλαω......
Μα αυτο δεν αλλαζει το γεγονος πως ακομα νοιαζομαι και ποναω οταν πιανουν οι αισθησεις μου πως πονανε εκεινοι....
Γενικα παντα με ποναγε η σιωπη......

Τι θα αλλαζα απο αυτα που εζησα φετος?????
η απαντηση ειναι τιποτα...παρολο τον πονο το δακρυ που ενιωσα αλλα και προκαλεσα δεν θα αλλαζα ουτε μια στιγμη απο ολα οσα εγιναν φετος...με διδαξαν πολλα και ακομα με διδασκουν.....
Ισως μονο ενα πραγμα δεν θα ειχα πει τοσα ψεματα......μα χωρις αυτα δεν θα υπηρχε η φυσικη συνεχεια που μας εφερε μεχρι εδω.....
Και τωρα κατω απο τα φωτα της πολης αυτης της ομορφης πλανευτρας ολοι μας περπαταμε διαφορετικα ....κανεις μας δεν ξεχασε εστω και εαν ολοι μας συεχισαμε τις ζωες μας....
Γιατι αυτο ειναι το μαγικο με την ζωη...Οσο και εαν θελουε ωρες ωρες να σταματησει αυτη συνεχιζει αδιακοπη δινοντας μας σαν δωρα στιγμες που για εμας και μονο γινονται παντοτινες......

Δεν υπάρχουν σχόλια: