Δευτέρα 22 Σεπτεμβρίου 2008

καλο Χειμωνα

και ξαφνικα το κρυο....
Οι ηλιολουστες μερες περασαν μα θα ξαναρθουν...για τωρα μια γρηγορη προσαρμογη στην σκληρη και γκριζα αθηναικη πραγματικοτητα....
Ολα αλλαξαν και τιποτα δεν φαινεται διαφορετικο.....
Καθομαι στο τζακι και χαζευω την βροχη με ενα ποτηρακι ουισκι που ειχα παρα πολυ καιρο να πιω...ειχα γενικα παρα πολυ καιρο να σταθω με τον εαυτο μου.....
στο ραδιωφωνο ακουγεται ...να υπηρχε μια αλλη γη μεσα στα ονειρα σου να ερχομουνα εκει να ρθω κοντα σου
αστειο εεεε..... περασε δεν θυμαμαι και εγω ποσος καιρος αλλαξαμε τοσο πολυ.....
Η αδερφουλα μου ανακαλυψε τον πραγματικο ερωτα.... και εγω ακομα τον ψαχνω...... ψαχνω να βρω που τον εχασα...
Οχι δεν παραπονιεμαι ειμαι πολυ καλα τον τελευταιο καιρο το σπιτι η προαγωγη η γυναικα μου που με λατρευει οι φιλοι μου που ειναι εκει και παλι ...... Εχω οτι αποζητα καποιος για να ειναι ευτυχισμενος
Απλα ειναι αυτη η μουνταδα... αυτη η συνεφια μυριζει καθημερινοτητα ...
Και οι φλογες τρεμοπαιζουν μα ειναι και αυτες ψευτικες αντανακλασεις του φωτος που δημιουρουν μια ψευδαισθηση πραγματικης φλογας......
Ποσο μου μοιαζουν......
Ειμαι αδικος δεν μου επιτρεπεται να σκεφτομαι ετσι αλλα αναρωτιεμαι πως θα ηταν αν ..... ειχα παρει αλλο δρομο .....
στον τοιχο ενα κομματι χαρτι να μιλαει για την υποκρισια .....με εξεφραζε τοσο πολυ περσι το καλοκαιρι ... και προσπαθησα να το ακουλουθησω γραμμα γραμμα να γινω καλυτερος απο μεσα και οχι σε οτι εδειχνα προς τα εξω....
και να μαι κυριος με πουκαμισο και γραβαττα εκει που μου επρεπε.....
με το καλο το αυτοκινητο το ομορφο σπιτι την γλυκια και τρυφερη συντροφο εκεινη που αποφασισα να κανω συντροφο της ζωης μου.... Ολα μοιαζουν αγγελικα πλασμενα... μα αν ειναι γιατι εγω νιωθω την μαχη μεσα μου.....
γιατι ο λυκος μεσα μου ουρλιαζει....
Μπορει να ειναι ο καιρος ειχα πανω απο ενα χρονο να σκεφτω ετσι...
Μπορει και να ναι η βροχη που μας ξεπλενει ...
Μπορει απλα ολα οσα εκρηψα πλεον να ξεσηκονονται σε ενα κυκνιο ασμα να μου δινουν ενα τελευαιο μεγαλο παρον πριν ξεψυχησουν για παντα
μπορει να μην ειναι και τιποτα απλα να ειμαι πολυ κουρασμενος απο την υπερπροσπαθεια για να τελειωσει το σπιτι να με κουρασαν ολα αυτα και ως φυγοπονος να ηθελα να την κοπανησω.....
γι αυτο λεω απλα να αραξω ακομα πιο βαθια στον κοκκινο καναπε να απολαυσω τις φλογες ακομα και εαν ξεω πως ειναι ψευτικες και να πιω τις τελευταιες γουλιες απο αυτο το υπεροχο δωδεκαρι αφηνοντας με απλα να ταξιδεψω .....
Να θυμηθω να κρινω να ξεχασω ...
καλο μας χειμωνα.......

Δεν υπάρχουν σχόλια: